GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþma acil serviste çalýþan hemþirelerin, madde baðýmlýlýðý nedenlerine ve tedavisine iliþkin algýlarýný ve madde kötüye kullaným problemi olan bireye yönelik tutumlarýný belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanýmlayýcý tipteki araþtýrma, Ege Bölgesi’nde bir ilde psikiyatri kliniði bulunan üç hastanenin acil servislerinde çalýþan 86 hemþire ile yürütülmüþtür. Veri toplama aracý olarak 4 form kullanýlmýþtýr. Tanýtýcý Bilgi Formu, Madde Kötüye Kullaným Nedenleri Ölçeði, Madde Kötüye Kullaným Tedavileri Ölçeði ve Tutum Ölçeði. Verilerin deðerlendirilmesinde, tanýmlayýcý istatistikler, t-testi, varyans analizi ve korelasyon analizi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Hemþirelerin %53.5’i mesleki yaþamlarýnýn herhangi bir döneminde madde baðýmlýsý bir hastaya bakým vermiþ ve %80.2’si bu konuda daha önce herhangi bir eðitim almadýðýný belirtmiþtir. Acil hemþirelerinin tutum ölçeði puan ortalamalarý, madde kötüye kullaným problemi olan bireylere yönelik sosyal mesafe koyma yönünde olumsuz tutum eðilimine sahip olduklarýný göstermektedir. Hemþirelerin sosyodemografik ve mesleki özellikleri ile madde baðýmlýsý bir bireye daha önceden bakým verme konusundaki bilgi ve deneyim sahibi olma durumlarý, madde baðýmlýlýðýnýn nedenlerine ve madde kullanan bir insanýn madde baðýmlýlýðýndan kurtulmak için neler yapmasý gerektiðine (tedavisine) iliþkin algýlarýný ve madde kullanan bir insana yönelik tutumlarýný olumsuz yönde etkilemektedir. Hemþireler, bir kiþinin öncelikli olarak “problemleriyle baþetmek” ve “sosyal çevresi” nedeniyle madde kullandýðýna ve baðýmlýlýktan kurtulabilmesi için kiþinin kendisinde deðiþim yaratmasý gerektiðine inanmaktadýr. Bunun için kiþinin “maddeden kaçýnmasý ve sosyal-profesyonel olarak yardým almasý” ve “kiþilik özelliklerini deðiþtirmesi” gerektiðini düþünmektedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Acil hemþireleri, madde kötüye kullaným problemi olan bireylere yönelik sosyal mesafe koyma yönünde olumsuz bir tutum eðilimine sahiptir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Cinsellik, holistik yaklaþýmýnýn önemli parçalarýndan biridir. Hemþirelerin cinsel bakým verebilmeleri için, öncelikle kendi cinsel tutumlarýný ve bu tutumlarýn bakýmý nasýl etkilediðini fark edebilmeleri gerekmektedir. Hemþirelerde bu farkýndalýðýn saðlanmasý ve cinselliðe karþý olumlu bir tutum geliþtirilmesi için en uygun zaman hemþirelik eðitim sürecidir. Bu çalýþma; hemþirelik öðrencilerinin cinselliðe karþý tutumlarýnýn belirlenmesi amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu, tanýmlayýcý çalýþmanýn örneklemini, 130 Gazi Üniversitesi Hemþirelik Bölümü öðrencisi oluþturmuþtur. Veriler; self-report yöntemi ile sosyo-demografik veri formu ve Trueblood Cinsel Tutum Ölçeði kullanýlarak, toplanmýþ, yüzdelik daðýlým ve Baðýmsýz örneklemlerde t testi kullanýlarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmanýn sonucuna göre, öðrencilerin cinsellikle ilgili tutumlarýnýn muhafazakâr kabul edilebilecek düzeydedir. Ýkinci sýnýf öðrencileri en muhafazakâr grubu, üçüncü sýnýf öðrencileri de en liberal grubu oluþturmaktadýr. Öðrenciler kendi cinselliklerine karþý diðerlerinden daha muhafazakâr bir tutuma sahiptir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzýn sonuçlarý, örneklemimizde hemþirelik öðrencilerinin cinsel tutumlarýnýn muhafazakâr olduðunu ve klasik hemþirelik eðitiminin, öðrencilerin cinselliðe karþý toplumun tutumundan farklý olarak, evrensel bir tutumun benimsenmesinde etkili olmadýðýný ortaya koymaktadýr. Çalýþmamýz, hemþirelik eðitiminde, öðrencilerin cinsel tutumlarýný daha pozitif yönde deðiþtirebilecek yöntemler geliþtirmek amacýyla planlanacak çalýþmalara zemin oluþturacak niteliktedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu araþtýrmada, hemþirelik öðrencilerinin öfke, umutsuzluk ve stresle baþ etme düzeyleri ile algýlanan sosyal destek düzeyleri arasýndaki iliþkinin belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanýmlayýcý tipte olan bu çalýþmada örneklemi Bir Üniversitenin Saðlýk Yüksekokulu’nda Ekim-Kasým 2011 tarihinde öðrenim görmekte olan 231 hemþirelik bölümü öðrencisi oluþturmuþtur. Veri toplama aracý olarak, anket formu, Beck Umutsuzluk Ölçeði (BUÖ), Sürekli Öfke ve Öfke Ýfade Tarzý Ölçeði (SÖÖÝTÖ), Stresle Baþa Çýkma Ölçeði (SBÇÖ) ve Çok Boyutlu Algýlanan Sosyal Destek Ölçeði (ÇBASDÖ) kullanýlmýþtýr. Verilerin deðerlendirilmesinde, t-testi, ANAVO, Pearson’s korelasyon analizi testleri kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Erkek öðrenciler stresle baþ etmede yadsýma, madde kullanýmý, mizahi yaklaþým gibi stresle etkin olmayan baþ etme yöntemlerini kullanýrken, kýz öðrencilerin sosyal destek arama ve dine yönelme aktivitelerini kullandýklarý, 19–21 yaþ arasýndaki öðrencilerin algýlanan sosyal destek düzeyinin daha fazla olduðu (p<0.05), 22–24 yaþ aralýðýnda ve 4. sýnýfta olan öðrencilerin öfke içe vurum puanlarýnýn daha yüksek olduðu (p<0.05), anne-baba tutumlarýný demokratik yönde algýlayan öðrencilerin umutsuzluk düzeylerinin diðerlerine göre daha düþük ve sosyal destek algýlarýnýn daha yüksek olduðu belirlenmiþtir (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Öðrencilerin stresle etkili baþ etme ve sosyal destek algýlarýnýn artmasý, umutsuzluk düzeylerinin azalmasýna ve stresle etkili baþ etme davranýþlarýnýn geliþmesine yol açmaktadýr. Çalýþmamýzda öðrencilerin algýlanan sosyal destek algýsý arttýkça stresle daha etkili baþetme ve öfkeyi uygun biçimde ifade ettikleri gösterilmiþtir. Bu nedenle öðrencilerin bireysel olarak güçlenmelerine yönelik eðitim programlarýnýn düzenlenmesi önerilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Araþtýrma, hemþirelik öðrencilerinin ruhsal hastalýklara yönelik inançlarýnýn ve bu inançlarý etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacýyla planlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanýmlayýcý araþtýrma, Ege Üniversitesi Hemþirelik Fakültesi’nde 2013-2014 eðitim- öðretim yýlýnda eðitim gören ve ruh saðlýðý ve hastalýklarý hemþireliði dersini alan toplam 240 öðrenciyle yapýlmýþtýr. Araþtýrma verileri, tanýtýcý bilgi formu ve Ruhsal Hastalýða Yönelik Ýnançlar Ölçeði (RHYÝÖ) ile toplanmýþtýr. Verilerin analizinde, t testi ve varyans analizi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrmaya katýlan öðrencilerin yaþ ortalamalarý 22.47±1.37 olup, %86.2’sinin kadýn, %69.2’sinin üçüncü sýnýf, %30.8’inin dördüncü sýnýf olduðu, %67.9’unun ruh saðlýðý ve hastalýklarý hemþireliði dersinin uygulamasýný yapmadýðý, %82.1’inin ailesinde, %62.5’inin yakýn çevresinde psikiyatrik bozukluk tanýsý alan birinin bulunmadýðý, %92.1’inin daha önce tanýlanmýþ herhangi bir psikiyatrik bozukluðunun olmadýðý, %94.2’sinin ruhsal hastalýklara yönelik herhangi bir sivil toplum kuruluþunda çalýþmadýðý bulunmuþtur. Öðrencilerin RHYÝÖ alt ölçek puan ortalamalarý sýrasýyla “çaresizlik ve kiþilerarasý iliþkilerde bozulma” 27.05±7.69, “tehlikeli” 18.54±5.17, “utanma” 2.03±2.59 olup, toplam puan ortalamasý 50.55±12.64’dür. Öðrencilerin RHYÝÖ toplam puan ortalamalarýnýn daðýlýmý, öðrencilerin ailesinde ve yakýn çevresinde psikiyatrik bozukluk tanýsý alan birinin bulunma durumuna göre anlamlý bulunurken (p<0.05), yaþ, cinsiyet, sýnýf, ruh saðlýðý ve hastalýklarý hemþireliði dersinin uygulamasýný yapma durumu, daha önce tanýlanmýþ herhangi bir psikiyatrik bozukluðunun olma durumu ve ruhsal hastalýklara yönelik herhangi bir sivil toplum kuruluþunda çalýþma durumuna göre anlamlý olmadýðý saptanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Geleceðin saðlýk personeli olacak öðrenci hemþirelerin, ruhsal hastalýða iliþkin sahip olduklarý inançlarýn belirlenmesi, bu alanda farkýndalýklarýnýn geliþtirilmesi, doðrudan hastanýn tedavi ve bakýmýný, dolaylý olarak da toplumun yükünü etkilemesi nedeniyle oldukça önemlidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma hemþirelik öðrencilerinde ölüm kaygýsý, ölmekte olan bireye bakým verme isteði ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kesitsel tipte planlanan araþtýrma 2014 Nisan–Mayýs aylarýnda Adnan Menderes Üniversitesi Aydýn Saðlýk Yüksekokulu’nda gerçekleþtirilmiþtir. Araþtýrmanýn evrenini Hemþirelik Bölümü öðrencileri, örneklemini 233 hemþirelik öðrencisi oluþturmuþtur. Araþtýrma verileri, kiþisel bilgi formu ve Thorson-Powell Ölüm Kaygýsý Ölçeði (ÖKÖ) ile toplanmýþtýr. Verilerin analizinde tanýmlayýcý istatistikler, ki-kare ve student t-testi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Çalýþmaya katýlan hemþirelik öðrencilerin yaþ ortalamasý 20.08±1.36’dýr. Öðrencilerin %82.4’ü kadýn, %17.6’sý erkektir. Öðrencilerin çoðunun ölümü yeni bir baþlangýç olarak tanýmladýðý ve bakým verdiði hasta öldükten sonra üzüntü hissettikleri anlaþýlmaktadýr. Hemþirelerin %37.8’i ölmekte olan hastaya bakým vermek istediklerini belirtmiþlerdir. Öðrencilerin ölüm kaygýsý puan ortalamalarý 59.15±14.94’tür. Ölmekte olan hastaya bakým verirken kýz öðrencilerin erkeklere göre, tanýdýðý birisini ölüm nedeniyle kaybedenlerin kaybetmeyenlere göre daha az istekli olduklarý bulunmuþtur. Kýz öðrencilerin ölüm kaygýsý, erkek öðrencilere göre daha yüksek bulunmuþtur. Yaþadýklarý kayýp/yas duygusu ile baþ etmeye yönelik hemþirelik öðrencilerinin çoðunun aðlama tepkisini ve dua etme yöntemini kullandýklarý saptanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþma, hemþirelik öðrencilerinin yarýdan fazlasýnýn, yaþamlarýnýn herhangi bir döneminde ölümle karþýlaþtýklarýný, bu durumun ölüm kaygýlarýný daha çok artýrdýðýný ve ölüm kaygýsý yüksek olan öðrencilerin ölmekte olan hastaya bakým vermek istemediklerini göstermiþtir. Saðlýk profesyoneli olacak hemþirelik öðrencilerinin ölüm kaygýlarýný azaltmaya yönelik danýþmanlýk hizmetlerine ve baþ etme yöntemlerini etkin kullanabilecekleri eðitime ihtiyaçlarý olduðunu ortaya koymuþtur.

Bipolar bozuklukta bireysel psikoeðitim modeli, bipolar bozukluk hastalarýna hastalýklarý hakkýnda bilgi ve beceri kazandýrmayý hedefleyen, yazarlar tarafýndan geliþtirilen, bu alanda çalýþan uygulayýcý ve araþtýrmacýlarýn rahatlýkla uygulayabileceði dört oturumluk bir programýdýr. Program, psikoeðitim programýna giriþ ve hastalýk hakkýnda bilgi, haberci belirtiler, hastalýðýn yinelemesini önleyici acil plan geliþtirme ve yasal haklar, ilaç etki ve yan etkilerini deðerlendirme, iletiþim ve sorun çözme becerileri olmak üzere dört oturumdan oluþmaktadýr. Bu çalýþmada amaç, bipolar bozuklukta bireysel psikoeðitim modelini tanýtmak ve yapýlmýþ benzer psikoeðitim çalýþmalarýnýn sonuçlarýna deðinmektir. Çalýþma sonuçlarý, bipolar bozuklukta bireysel psikoeðitim programýnýn hastalara yönelik olarak uygun ve etkili bir program olabileceðini göstermektedir.

Agresyon Replasman Eðitimi (ARE) kronik agresif ergenlere alternatif davranýþ kazandýrmayý hedefleyen çok bileþenli psikoeðitimsel bir müdahale programýdýr. Programýn içeriðinde; yapýcý davranýþ kazandýrmayý hedefleyen sosyal beceri eðitimi, öfke düzeyini azaltmaya ve öz-denetim saðlamaya yönelik öfke kontrol eðitimi ve baþkalarýnýn bakýþ açýsýndan bakabilme becerisini kazandýrmayý hedefleyen ahlaki muhakeme eðitimi bileþenleri vardýr. Bu çalýþmada ARE’ni tanýtmanýn yaný sýra; etkinliðini deðerlendiren çok sayýda araþtýrmaya da yer verilmiþtir. Bu veriler ARE’nin suça sürüklenen çocuklara yönelik olarak uygun ve etkili bir müdahale programý olabileceðini göstermektedir.

Mizah insan etkileþiminde ortak bir unsurdur ve bu nedenle çalýþanlar ve kuruluþlar üzerinde önemli etkisi vardýr. Çalýþma ortamýnýn ciddi olduðu inancýna raðmen, mizah örgütsel ortamlarda stresi hafifletmek ve iþ yaþamýný daha zevkli hale getirmek için kullanýlabilir. Mizah bilgi ve fikirlerin serbestçe paylaþýlabildiði ve kiþilerarasý iliþkilerin yeþerebileceði olumlu bir ortam yaratarak örgüt kültürünün önemli bir bileþeni olarak tarif edilmiþtir. Buna raðmen, genellikle yöneticiler, mizahý ciddiye almak ya da onun faydalarýný fark etmekte baþarýsýzdýrlar. Nitekim örgütsel mizahýn doðru kullanýmý personeli motive etme, etkin iletiþim, uyumsuzluklarý azaltma gibi örgütlere deðerli faydalar saðlayabilir. Mizah sadece komik kavramlardan daha fazlasýdýr; hedeflere ulaþmak için kullanýlabilecek birçok yönetim aracýný ifade eder. Yöneticiler, istenen örgütsel sonuç için, bireysel farklýlýklara uyumlu ve olumlu örgütsel sonuçlar elde edebileceði uygun ideal mizah stili seçebilirler. Bu makalede yönetici hemþirelerin stresi azaltarak liderliði, grup bütünlüðünü, iletiþimi, yaratýcýlýk ve örgüt kültürünü geliþtirebilmek için mizahý kullanmalarýnýn önemini açýklamak amaçlanmýþtýr.