AMAÇ: Çalýþma, ilköðretim öðrencileri arasýnda depresif belirti sýklýðý ve iliþkili olduðu etmenlerin belirlenmesi amacýyla gerçekleþtirilmiþtir.
YÖNTEMLER: Bu kesitsel araþtýrma, Kars merkezde bulunmakta olan bir ilköðretim okulunda, 435 ilköðretim öðrencisi ile yürütülmüþtür. Araþtýrmaya 8-13 yaþ aralýðýnda öðrenciler dahil edilmiþtir. Veriler; genel bilgiler formu ve Çocuklar Ýçin Depresyon Envanteri ile toplanmýþtýr. Verilerin karþýlaþtýrýlmasýnda ki-kare testi ile fisher’in kesin testi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrmaya katýlan öðrencilerin yaþ ortalamalarý 9.96±0.89 (8-13), depresyon ölçeði puan ortalamasý 9.68±4.84 (0-54) olup, % 6.9’ unun (n=30) depresyon ölçeði puanýnýn 19 ve üstü olduðu bulunmuþtur. Öðrencilerde saðlýk sorunu olanlarýn, baþarý durumu kötü olanlarýn, anne ve baba ile günlük baþ baþa zaman geçirmeyenlerin depresyon puanlarýnýn daha yüksek olduðu (p<0.05), cinsiyetin, doðum yerinin, sýnýfta nerede oturduðunun, derslerinde yardýmcý olan birinin var olup olmamasýnýn, ders dýþý sosyal aktivitelere ilgi isteðinin depresyon puanýný etkilemediði bulunmuþtur (p>0.05).
SONUÇ: Anne ve baba ile zaman geçirme ve okul baþarý durumunun depresif belirti görülme durumu üzerinde etkili olduðu düþünülünce, ailelerinin, çocuklara destek ve olumlu yaklaþýmlarda bulunmalarý konusunda bilgilendirilmesi son derece önemlidir. Öðretmenler de aile dýþýnda çocuk ile en fazla zaman geçiren kiþiler olmalarý itibariyle bu sorunun en erken dönemde tespit edilmesi bakýmýndan çocukluk depresyonu konusunda bilgi sahibi olmalýdýrlar. Bunun dýþýnda okul saðlýðý hizmetlerinin bir parçasý olarak saðlýk personelinin farkýndalýðýný artýrarak okul saðlýðý taramalarý içinde depresif belirtileri saptamaya yönelik çalýþmalara da yer verilmesi erken tanýlama açýsýndan önemli olacaktýr.

AMAÇ: Araþtýrma, bir üniversitenin Saðlýk Bilimleri Fakültesi Hemþirelik Bölümü öðrencilerinin psikolojik dayanýklýlýklarý ve etkileyen faktörleri belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEMLER: Araþtýrmanýn evrenini Saðlýk Bilimleri Fakültesi hemþirelik bölümünde okuyan öðrencilerin tamamý (555’ini) oluþturmuþtur. Evrenden örneklem seçimine gidilmemiþ araþtýrmayý katýlmayý kabul eden 437 öðrenci araþtýrma kapsamýna alýnmýþtýr. Veri toplama aracý olarak “Kiþisel Bilgi Formu”,“Yetiþkinler için Psikolojik Dayanýklýlýk Ölçeði” ve “Çok Boyutlu Algýlanan Sosyal Destek Ölçeði” kullanýlmýþtýr. Araþtýrma için etik kurul onayý ve kurum izni alýndýktan sonra, sýnýf ortamýnda öðrencilere açýklamalar yapýlarak gönüllülük esasýna göre veriler toplanmýþtýr. Verilerin deðerlendirilmesi frekans ve yüzdelik hesaplama, verilerin daðýlýmý, Spearman Korelasyon analizi, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrma verilerinin deðerlendirilmesi sonucunda; öðrencilerin cinsiyetleri, geldikleri coðrafik bölgeleri, ekonomik durumlarý ve babalarýnýn eðitim durumlarý ile psikolojik dayanýklýlýk puan ortalamalarý arasýndaki farkýn istatistiksel olarak anlamlý olduðu saptanmýþtýr (p<0.05). Öðrencilerin algýladýklarý sosyal destek puan ortalamasý arttýkça psikolojik dayanýklýlýk puan ortalamasýnýn da arttýðý tespit edilmiþ; algýlanan sosyal destek ölçeði puan ortalamasý ile psikolojik dayanýklýlýk ölçeði toplam puan ortalamasý arasýnda iliþki belirlenmiþtir (p=0.000).
SONUÇ: Öðrencilerin psikolojik dayanýklýlýklarýnýn orta düzeyde olduðu, cinsiyetin, sosyoekonomik durumun, geldikleri coðrafi bölgenin, babalarýnýn eðitim durumlarýnýn ve algýladýklarý sosyal desteðin psikolojik dayanýklýlýðý etkilediði sonucuna varýlmýþtýr.

Amaç: Bu araþtýrma hemþirelik lisans öðrencilerinin klinik uygulamalar sýrasýnda algýladýklarý stres türü ve derecesini, strese verdikleri biyo-psiko-sosyal cevaplarý ve stresli durumlarla baþ etme davranýþlarýnýn belirlenmesi için geliþtirilen algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliðini test etmek amacý ile yapýlmýþtýr
Yöntem: Metodolojik tipteki araþtýrmanýn örneklemini hemþirelik lisans programýnda öðrenim gören öðrenciler oluþturmuþtur. Hemþirelik öðrencileri için algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Türk diline uyarlamasý yapýldýktan sonra, geçerlik için açýmlayýcý ve doðrulayýcý faktör analizi, güvenirliði için iç tutarlýk analizleri kullanýlmýþtýr.
Bulgular: Analiz sonucunda algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Kaiser- Meyer-Olkin deðerleri sýrasý ile 0.94, 0.93, 0.87 olarak belirlenmiþtir. Algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Barlett testi sonucuna göre elde edilen ki-kare deðerinin anlamlý olduðu görülmüþtür. Algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ölçeklerinin Cronbach’s alfa güvenirlik katsayýlarý 0.67 – 0.93 arasýnda deðerler alýrken, Stresle Baþ Etme Davranýþlarý ölçeðinin iki alt boyutunun Cronbach’s alfa deðerleri katsayýlarý (0.04 – 0.40) bulunmuþtur.
Sonuç: Türkçe’ye uyarlamasý yapýlan algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin hemþirelik lisans öðrencilerinin klinik uygulamalarý sýrasýnda yaþadýklarý stresi, strese verdikleri cevaplarý ve baþ etmelerinin belirlenmesi için kullanýlabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtýr. Geniþ örneklemlerde denenmesi ve hemþirelik öðrencilerinin yaþadýklarý stresin belirlenmesine yönelik çalýþmalarda kullanýlmasý önerilir.

Amaç: Öðretim elemanlarýnýn ruhsal hastalýklara ve hastalara iliþkin tutum ve davranýþlarýnýn incelenmesi amacýyla tanýmlayýcý olarak yapýlmýþtýr.
Yöntem: Araþtýrmanýn evrenini, Mersin Üniversitesi 2010-2011 Eðitim-Öðretim döneminde dört yýllýk fakültelerde görev yapan toplam 435 öðretim elemaný, örneklemini ise araþtýrmaya katýlmayý kabul eden toplam 284 öðretim elemaný oluþturmaktadýr. Veriler, ruh hastalarý ve ruh hastalýklarýna iliþkin görüþler ölçeði (Opinions About Mental Illness Scale-OMI) ve öðretim elemanlarýna yönelik kiþisel bilgi formu kullanýlarak toplanmýþtýr. Elde edilen veriler MedCalc® programý ile Shapiro Wilks testi, Student t testi, Varyans Analiz testi, Tukey testi, ki-kare analizi, Z testlerinden yararlanýlarak istatistiksel olarak deðerlendirilmiþtir.
Bulgular: Araþtýrmaya katýlan öðretim elemanlarýnýn %68,7’si 35-50 yaþ grubunda, %56,7’si erkek, %93,7’si þehirde yaþamakta ve %54,3’ü 10-20 yýldýr çalýþmaktadýr. Tanýdýðý kiþiler arasýnda ruhsal hastalýðý olan öðretim elemanlarý ruhsal hastalara karþý koruyucu ve insancýl yaklaþýma sahiptir. Erkek öðretim elemanlarý ruhsal hastalýklarýn çocukluk çaðýndaki bozuk anne, baba ve çocuk iliþkisinden dolayý olduðu, sevgi ve ilgisizlikten ortaya çýktýðýný belirten bir görüþe sahiptir. Bununla birlikte öðretim elemanlarýnýn %31’i ruhsal bozukluðu olan bireylerin saldýrgan olduðunu, %84,2’si ise ruhsal hastalýklarýn ana nedeninin travmatik olaylar olduðunu belirtmektedir.
Sonuç: Öðretim elemanlarýnýn ruhsal hastalýklara iliþkin bilgilendirilmeye gereksinimleri vardýr.

Amaç: Bu çalýþma, kanser hastasýna bakým veren aile bireylerinin fiziksel, sosyal, duygusal ve ekonomik etkilenimlerini ve bakým veren aile üyesinin sosyodemografik özellikleri ile bu özelliklerin bakýcý yükü ile iliþkisini belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Araþtýrmanýn evrenini, 02 Ocak 2011-02 Mart 2011 tarihleri arasýnda Samsun Mehmet Aydýn Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Servisinde yatarak tedavi alan kanser hastalarýna primer bakým veren 273 aile bireyi oluþturmuþtur. Win Episcope 2,0 programýyla örneklem büyüklüðü minimum 160 olarak belirlenmiþ, araþtýrma kapsamýna belirlenen tarihler arasýnda serviste tedavi alan kanser hastalarýnýn primer bakýcýsý olan, araþtýrmadan dýþlanmasýný gerektirecek bir nedeni olmayan, araþtýrmaya katýlmayý kabul eden tüm aile bireyleri (195 kiþi) alýnmýþtýr. Verilerin toplanmasýnda hastayla ilgili bilgilerinde yer aldýðý soru formu ve ‘‘Zarit Bakýcý Yükü Ölçeði’’ kullanýlmýþtýr.
Bulgular: Araþtýrma kapsamýna alýnan bakým verenlerin Bakým Verme Yükü Ölçeði’ne göre puan ortalamasý 39,02±18,44 (14-88) olarak elde edilmiþtir. Araþtýrma kapsamýna alýnan bakým verenlerin eðitim düzeyinin (p<0,01), hastaya bakým verme sürelerinin (p<0,001), hastanýn cinsiyetinin (p<0,05), hastalarýn yardýmsýz tuvalete gidebilmesinin (p<0,001), idrarýný (p<0,001) ve dýþkýsýný kontrol edebilmesinin (p<0,001) bakým yükünü (bakýmýn ortaya çýkardýðý psikolojik sýkýntý, fiziksel saðlýk problemleri, ekonomik ve sosyal problemler) etkilediði bulunmuþtur. Hastanýn yaþý ve bakým verenin yaþý ile bakým verme yükü ölçek puaný arasýndaki iliþkinin önemli olmadýðý, bakým verenin cinsiyeti ve medeni durumunun bakým yükünü etkilemediði bulunmuþtur (p>0,05).
Sonuç: Bu konuda hemþirelerin kanserli hastalara bakým veren aile bireylerinin yaþayabileceði güçlüklere, bakým yüküne ve diðer sorunlara iliþkin farkýndalýk oluþturmasý ve onlarýn sorunlarýný göz ardý etmemesi önerilmektedir.

Ruhsal bozukluklarda tedavi uyumu önemli bir sorundur ve psikiyatri hemþireleri ruhsal bozukluðu olan hastalarýn tedavi uyumunu artýrmada farklý programlar kullanmaktadýrlar. Bu programlardan biri “Tedaviye Uyum Programý”dýr. Bu derlemenin amacý, ruhsal bozukluklarda tedavi uyumunu artýrmak için kullanýlan yöntemlerden biri olan Tedaviye Uyum Programýnýn özelliklerini ve uygulama yöntemini açýklamaktýr. Tedaviye Uyum Programý, biliþsel davranýþçý yaklaþýmdan temelini alan, iþbirliðine dayanan, hasta merkezli ve hastaya birebir uygulanan bir programdýr. Bu program, hem yatan hastalara hem de tedaviye uyumu düþük olan ayaktan takip edilen hastalara uygulanmaktadýr Yapýlandýrýlmýþ bir program olan Tedaviye Uyum Programý’nýn ülkemiz psikiyatri hemþireliði uygulamalarýnda kullanýlmasýna rehberlik edeceði düþünülmüþtür.

Saðlýk, temel bir insan hakký ve özellik arz eden bir hizmettir. Saðlýk hakkýnýn korunmasý ve herkes için ulaþýlabilir, eþit, yeterli ve nitelikli saðlýk hizmeti sunulmasý saðlýk mesleði üyelerinin profesyonel ve etik yükümlülüðüdür. Son yýllarda ülkemizde ve dünyada týp, bilim ve teknolojideki ilerlemelerin birtakým deðer sorunlarýnýn ortaya çýkýþýna neden olmasý saðlýk alanýnda etiðin önemini giderek artýrmaktadýr. Ýyilik, doðruluk, yararlýlýk, özerklik, bilerek zarar vermeme gibi ilkeleri içerisinde barýndýran saðlýk hizmetlerinde etik kavramý, týbbi uygulamalar sýrasýnda ortaya çýkan deðer sorunlarýnýn ele alýndýðý, benimsetildiði, çatýþmalarýnýn tartýþýldýðý, açýklýða kavuþturulduðu, çözüm yollarýnýn bulunmaya çalýþýldýðý bir alandýr. Çalýþýlan hasta grubundaki farklýlýk nedeniyle týp etiðinden farklý olarak psikiyatri ve psikiyatri hemþireliðinde etik ilkelerin saptanmasý ve bunlarýn uygulamaya geçirilmesi daha da önemlidir. Psikiyatri hemþireliði hizmetlerinin sunumu sýrasýnda hasta bazen tedaviyi reddeden, bazen de kendisini olumsuz olarak etkileyecek durumlarý bile otomatik bir boyun eðmeyle karþýlayan ve yargýlamadan kabul eden konumdadýr. Bu özellikleri nedeniyle psikiyatri hastalarý istismara ve ihmale maruz kalabilirler. Bu da psikiyatri hemþireliðindeki etik ilkelerin saptanmasýna ve uygulanmasýna farklý bir boyut getirmektedir. Ancak bu tek baþýna etik ilkelerin oluþturulmasýyla mümkün olabilecek gibi görünmemektedir. Çünkü etik kodlar ve kurallar alana özgü hemþirelik standartlarýnýn bir parçasýdýr. Bunun için etik kodlar ve kurallarýn etik standartlarla birlikte oluþturulmasý daha uygundur. Bu nedenlerden dolayý bu makalede; etik kavramý ve tarihsel sürecinden, karar verme aþamasýnda yaþanacak olan etik ikilemlerden, hasta ve ailesi ile ilgili kararlar alma sürecinde devreye girecek olan etik ilkeler, teoriler ve kodlardan ve psikiyatri hemþireliðine özel etik kodlardan ve standartlardan söz edilecektir.