AMAÇ: Çalýþma, ilköðretim öðrencileri arasýnda depresif belirti sýklýðý ve iliþkili olduðu etmenlerin belirlenmesi amacýyla gerçekleþtirilmiþtir.
YÖNTEMLER: Bu kesitsel araþtýrma, Kars merkezde bulunmakta olan bir ilköðretim okulunda, 435 ilköðretim öðrencisi ile yürütülmüþtür. Araþtýrmaya 8-13 yaþ aralýðýnda öðrenciler dahil edilmiþtir. Veriler; genel bilgiler formu ve Çocuklar Ýçin Depresyon Envanteri ile toplanmýþtýr. Verilerin karþýlaþtýrýlmasýnda ki-kare testi ile fisher’in kesin testi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrmaya katýlan öðrencilerin yaþ ortalamalarý 9.96±0.89 (8-13), depresyon ölçeði puan ortalamasý 9.68±4.84 (0-54) olup, % 6.9’ unun (n=30) depresyon ölçeði puanýnýn 19 ve üstü olduðu bulunmuþtur. Öðrencilerde saðlýk sorunu olanlarýn, baþarý durumu kötü olanlarýn, anne ve baba ile günlük baþ baþa zaman geçirmeyenlerin depresyon puanlarýnýn daha yüksek olduðu (p<0.05), cinsiyetin, doðum yerinin, sýnýfta nerede oturduðunun, derslerinde yardýmcý olan birinin var olup olmamasýnýn, ders dýþý sosyal aktivitelere ilgi isteðinin depresyon puanýný etkilemediði bulunmuþtur (p>0.05).
SONUÇ: Anne ve baba ile zaman geçirme ve okul baþarý durumunun depresif belirti görülme durumu üzerinde etkili olduðu düþünülünce, ailelerinin, çocuklara destek ve olumlu yaklaþýmlarda bulunmalarý konusunda bilgilendirilmesi son derece önemlidir. Öðretmenler de aile dýþýnda çocuk ile en fazla zaman geçiren kiþiler olmalarý itibariyle bu sorunun en erken dönemde tespit edilmesi bakýmýndan çocukluk depresyonu konusunda bilgi sahibi olmalýdýrlar. Bunun dýþýnda okul saðlýðý hizmetlerinin bir parçasý olarak saðlýk personelinin farkýndalýðýný artýrarak okul saðlýðý taramalarý içinde depresif belirtileri saptamaya yönelik çalýþmalara da yer verilmesi erken tanýlama açýsýndan önemli olacaktýr.

OBJECTIVE: The study is done to determine depressive symptom incidence and related factors between primary education students.
METHODS: This cross-sectional study is conducted with 435 students in a primary education school which is located in Kars city center. Students between ages 8-13 are included to the study. The data is obtained with general informations form, Depression Inventory for Children and with method of questionnaire under observation. Chi-square test and Fisher exact test are used when comparing the data.
RESULTS: It is found out that the average of the ages of students participated the research is 9.96±0.89 (8-13), point average of depression scale is 9.68±4.84 (0-54), and in % 6.9 of students (n=30) point of depression scale is 19 or more. It is also determined that depression points of students with health problems, students with bad academic standings and students who do not pass privately time with parents, are higher (p<0.05); gender, place of birth, place of sitting in class, to have or not to have someone who helps for lectures, interest and pleasure to social activities apart from lectures do not effect depression point (p>0.05).
CONCLUSION: When taken into consideration that situation of passing time with parents and academical standing is effective on depressive symptom appearing, it is extremely important to inform the families on supporting children and performing positive approach. Since teachers are people who mostly pass time with children except their families; they must have information on childhood depression to detect this problem in early period. Apart from that, it may be important to give place to studies aiming to detect depressive symptoms in school medical screening, by increasing awakeness of health personel as a part of school health services.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

AMAÇ: Araþtýrma, bir üniversitenin Saðlýk Bilimleri Fakültesi Hemþirelik Bölümü öðrencilerinin psikolojik dayanýklýlýklarý ve etkileyen faktörleri belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEMLER: Araþtýrmanýn evrenini Saðlýk Bilimleri Fakültesi hemþirelik bölümünde okuyan öðrencilerin tamamý (555’ini) oluþturmuþtur. Evrenden örneklem seçimine gidilmemiþ araþtýrmayý katýlmayý kabul eden 437 öðrenci araþtýrma kapsamýna alýnmýþtýr. Veri toplama aracý olarak “Kiþisel Bilgi Formu”,“Yetiþkinler için Psikolojik Dayanýklýlýk Ölçeði” ve “Çok Boyutlu Algýlanan Sosyal Destek Ölçeði” kullanýlmýþtýr. Araþtýrma için etik kurul onayý ve kurum izni alýndýktan sonra, sýnýf ortamýnda öðrencilere açýklamalar yapýlarak gönüllülük esasýna göre veriler toplanmýþtýr. Verilerin deðerlendirilmesi frekans ve yüzdelik hesaplama, verilerin daðýlýmý, Spearman Korelasyon analizi, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrma verilerinin deðerlendirilmesi sonucunda; öðrencilerin cinsiyetleri, geldikleri coðrafik bölgeleri, ekonomik durumlarý ve babalarýnýn eðitim durumlarý ile psikolojik dayanýklýlýk puan ortalamalarý arasýndaki farkýn istatistiksel olarak anlamlý olduðu saptanmýþtýr (p<0.05). Öðrencilerin algýladýklarý sosyal destek puan ortalamasý arttýkça psikolojik dayanýklýlýk puan ortalamasýnýn da arttýðý tespit edilmiþ; algýlanan sosyal destek ölçeði puan ortalamasý ile psikolojik dayanýklýlýk ölçeði toplam puan ortalamasý arasýnda iliþki belirlenmiþtir (p=0.000).
SONUÇ: Öðrencilerin psikolojik dayanýklýlýklarýnýn orta düzeyde olduðu, cinsiyetin, sosyoekonomik durumun, geldikleri coðrafi bölgenin, babalarýnýn eðitim durumlarýnýn ve algýladýklarý sosyal desteðin psikolojik dayanýklýlýðý etkilediði sonucuna varýlmýþtýr.

OBJECTIVE: In this study about the determine resilience and influencing factors nursing students in Faculty of Health Sciences.
METHODS: The population of study comprised of 555 students. The sample group comprised of 437 nursing students who accepted to participate voluntarily. The data were collected by means of “Questionnaire Form, Resilience Scale for Adults and Multidimensional Scale of Perceived Social Support”. Percentage distribution, Spearman Correlation analysis, Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney U were used to evaluate the data.
RESULTS: The results show that there was a significant differance between the means of resilience based on the gender of students, geographic regions in which they live, economic status and educational status of their fathers (p<0.05). There was a significant inverse relationship between the resilience and perceived social support. Results concluded that the resilience of students decreased together with the increase in social support(p=0.000).
CONCLUSION: As a result of the research it has been seen that there is a meaningful positive relationship between resilience and perceived social support. Variables such as gender of students, geographic regions in which they live, economic status, educational status of their fathers and perceived social support affect on the averages of students’ resilience scores.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu araþtýrma hemþirelik lisans öðrencilerinin klinik uygulamalar sýrasýnda algýladýklarý stres türü ve derecesini, strese verdikleri biyo-psiko-sosyal cevaplarý ve stresli durumlarla baþ etme davranýþlarýnýn belirlenmesi için geliþtirilen algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliðini test etmek amacý ile yapýlmýþtýr
Yöntem: Metodolojik tipteki araþtýrmanýn örneklemini hemþirelik lisans programýnda öðrenim gören öðrenciler oluþturmuþtur. Hemþirelik öðrencileri için algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Türk diline uyarlamasý yapýldýktan sonra, geçerlik için açýmlayýcý ve doðrulayýcý faktör analizi, güvenirliði için iç tutarlýk analizleri kullanýlmýþtýr.
Bulgular: Analiz sonucunda algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Kaiser- Meyer-Olkin deðerleri sýrasý ile 0.94, 0.93, 0.87 olarak belirlenmiþtir. Algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin Barlett testi sonucuna göre elde edilen ki-kare deðerinin anlamlý olduðu görülmüþtür. Algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ölçeklerinin Cronbach’s alfa güvenirlik katsayýlarý 0.67 – 0.93 arasýnda deðerler alýrken, Stresle Baþ Etme Davranýþlarý ölçeðinin iki alt boyutunun Cronbach’s alfa deðerleri katsayýlarý (0.04 – 0.40) bulunmuþtur.
Sonuç: Türkçe’ye uyarlamasý yapýlan algýlanan stres, biyo-psiko-sosyal cevap ve stresle baþ etme davranýþlarý ölçeklerinin hemþirelik lisans öðrencilerinin klinik uygulamalarý sýrasýnda yaþadýklarý stresi, strese verdikleri cevaplarý ve baþ etmelerinin belirlenmesi için kullanýlabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtýr. Geniþ örneklemlerde denenmesi ve hemþirelik öðrencilerinin yaþadýklarý stresin belirlenmesine yönelik çalýþmalarda kullanýlmasý önerilir.

Purpose: This research has been performed in order to test the validity and reliability of Turkish form of three scales developed for determining the type and degree of stress perceived by the nursing undergraduates during clinical practices, their bio-psycho-social responses against stress and their behaviors for overcoming stress.
Method: Students of nursing undergraduate program have composed the sample of methodological type research. After the adaptation of perceived stress scale, bio-psycho-social response and coping behaviours of stress scales for nursing students to Turkish language, exploratory and confirmatory factor analysis has been used for validity, and consistency analysis has been used for reliability.
Findings: As the result of analysis, the Kaiser- Meyer-Olkin values of the perceived stress scale, bio-psycho-social response and coping behaviours of stress scales have been determined as 0.94, 0.93, 0.87 respectively. For perceived stress scale, bio-psycho-social response and coping behaviours of stress scales, it has been observed that the chi-square value obtained as per the result of Barlett test was meaningful. While Cronbach’s Alpha reliability coefficients of the perceived stress scale, bio-psycho-social response had values in between 0.67 – 0.93, the Cronbach’s Alpha coefficients of the two sub dimensions of the Scale Regarding Behavior for Overcoming Stress have been found as (0.04 – 0.40).
Result: Perceived stress scale, bio-psycho-social response and coping behaviours of stress scales which are adapted to Turkish are valid and reliable tools which may be used to determine the stress encountered by nursing undergraduate students during clinical practices, their response against stress and how they overcome it. It is suggested to be used on different samples and in studies intended to determine the stress encountered by nursing students.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Öðretim elemanlarýnýn ruhsal hastalýklara ve hastalara iliþkin tutum ve davranýþlarýnýn incelenmesi amacýyla tanýmlayýcý olarak yapýlmýþtýr.
Yöntem: Araþtýrmanýn evrenini, Mersin Üniversitesi 2010-2011 Eðitim-Öðretim döneminde dört yýllýk fakültelerde görev yapan toplam 435 öðretim elemaný, örneklemini ise araþtýrmaya katýlmayý kabul eden toplam 284 öðretim elemaný oluþturmaktadýr. Veriler, ruh hastalarý ve ruh hastalýklarýna iliþkin görüþler ölçeði (Opinions About Mental Illness Scale-OMI) ve öðretim elemanlarýna yönelik kiþisel bilgi formu kullanýlarak toplanmýþtýr. Elde edilen veriler MedCalc® programý ile Shapiro Wilks testi, Student t testi, Varyans Analiz testi, Tukey testi, ki-kare analizi, Z testlerinden yararlanýlarak istatistiksel olarak deðerlendirilmiþtir.
Bulgular: Araþtýrmaya katýlan öðretim elemanlarýnýn %68,7’si 35-50 yaþ grubunda, %56,7’si erkek, %93,7’si þehirde yaþamakta ve %54,3’ü 10-20 yýldýr çalýþmaktadýr. Tanýdýðý kiþiler arasýnda ruhsal hastalýðý olan öðretim elemanlarý ruhsal hastalara karþý koruyucu ve insancýl yaklaþýma sahiptir. Erkek öðretim elemanlarý ruhsal hastalýklarýn çocukluk çaðýndaki bozuk anne, baba ve çocuk iliþkisinden dolayý olduðu, sevgi ve ilgisizlikten ortaya çýktýðýný belirten bir görüþe sahiptir. Bununla birlikte öðretim elemanlarýnýn %31’i ruhsal bozukluðu olan bireylerin saldýrgan olduðunu, %84,2’si ise ruhsal hastalýklarýn ana nedeninin travmatik olaylar olduðunu belirtmektedir.
Sonuç: Öðretim elemanlarýnýn ruhsal hastalýklara iliþkin bilgilendirilmeye gereksinimleri vardýr.

Objective: in order to examine faculty members’ attitudes and behaviors about mental illnesses and patients.

Method: The research universe included a total of 435 academicians of four-year faculties of Mersin University during 2010-2011 academic year while the research sample consisted of a total of 284 faculty members who were agreed to participate in the study. Research data were collected through the Opinions about Mental Illness Scale-OMI and a 21-item personal information form for faculty members. The obtained data were then analyzed by using the MedCalc®v Shapiro Wilks test, Student’s t test, analysis of variance and Tukey tests.
Results: The study found that 68.7% of the faculty members in the study were in the 35-50 age group, 56.7% were male, 93.7% had lived in an urban area for the longest time, and 54.3% had been employed for 10-20 years. Those faculty members who had friends or relatives with a mental illness demonstrated a protective and humane approach towards mental patients. In comparison with the female respondents, a higher proportion of the male faculty members believed that mental illnesses stem from lack of love and concern due to poor relationships between parents and children especially in childhood. Also, 31% of the respondents thought that individuals with mental disorders were aggressive and 84.2 % of them believed that traumatic events were the main reasons of mental illnesses.
Conclusion: As a result, this study concluded that faculty members needed to be informed about mental illnesses.

Key words: Mental illness, opinions, attitude, nursing

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu çalýþma, kanser hastasýna bakým veren aile bireylerinin fiziksel, sosyal, duygusal ve ekonomik etkilenimlerini ve bakým veren aile üyesinin sosyodemografik özellikleri ile bu özelliklerin bakýcý yükü ile iliþkisini belirlemek amacýyla yapýlmýþtýr.
Gereç ve Yöntem: Araþtýrmanýn evrenini, 02 Ocak 2011-02 Mart 2011 tarihleri arasýnda Samsun Mehmet Aydýn Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Servisinde yatarak tedavi alan kanser hastalarýna primer bakým veren 273 aile bireyi oluþturmuþtur. Win Episcope 2,0 programýyla örneklem büyüklüðü minimum 160 olarak belirlenmiþ, araþtýrma kapsamýna belirlenen tarihler arasýnda serviste tedavi alan kanser hastalarýnýn primer bakýcýsý olan, araþtýrmadan dýþlanmasýný gerektirecek bir nedeni olmayan, araþtýrmaya katýlmayý kabul eden tüm aile bireyleri (195 kiþi) alýnmýþtýr. Verilerin toplanmasýnda hastayla ilgili bilgilerinde yer aldýðý soru formu ve ‘‘Zarit Bakýcý Yükü Ölçeði’’ kullanýlmýþtýr.
Bulgular: Araþtýrma kapsamýna alýnan bakým verenlerin Bakým Verme Yükü Ölçeði’ne göre puan ortalamasý 39,02±18,44 (14-88) olarak elde edilmiþtir. Araþtýrma kapsamýna alýnan bakým verenlerin eðitim düzeyinin (p<0,01), hastaya bakým verme sürelerinin (p<0,001), hastanýn cinsiyetinin (p<0,05), hastalarýn yardýmsýz tuvalete gidebilmesinin (p<0,001), idrarýný (p<0,001) ve dýþkýsýný kontrol edebilmesinin (p<0,001) bakým yükünü (bakýmýn ortaya çýkardýðý psikolojik sýkýntý, fiziksel saðlýk problemleri, ekonomik ve sosyal problemler) etkilediði bulunmuþtur. Hastanýn yaþý ve bakým verenin yaþý ile bakým verme yükü ölçek puaný arasýndaki iliþkinin önemli olmadýðý, bakým verenin cinsiyeti ve medeni durumunun bakým yükünü etkilemediði bulunmuþtur (p>0,05).
Sonuç: Bu konuda hemþirelerin kanserli hastalara bakým veren aile bireylerinin yaþayabileceði güçlüklere, bakým yüküne ve diðer sorunlara iliþkin farkýndalýk oluþturmasý ve onlarýn sorunlarýný göz ardý etmemesi önerilmektedir.

Objectives: The study aimed to investigate physical, social, emotional and economical affection of family members caring cancer patients and socio-demographic characteristics of family caregiver and the relationship between these features and caregiver burden.
Methods: Study population includes 273 primary family caregivers of cancer patients receiving inpatient treatment at Samsun Mehmet Aydýn Training and Research Hospital, Radiation Oncology Service between 02 January 2011 and 02 March 2011. Minimum sample size was calculated by using Win Episcope 2.0 program (n=160). Primary caregivers of cancer patients receiving treatment in radiation oncology service between the dates specified above and caregivers who do not have any exclusion criteria and caregivers who accept to participate in the study (n=195) were included in the study. A questionnaire including information about the patients and ‘‘Zarit Caregiver Burden Scale’’ was used to obtain data.
Results: The mean score of Caregiver Burden Scale of the caregivers participated in the study was 39.02±18.44 (14-88). It was revealed that educational level of the caregivers participated in the study (p<0.01), duration of caregiving (p<0.001), patient’s gender (p<0.05), going to the toilet unassisted (p<0.001) and control of excreta (p<0.001) have influence on caregiving burden (psychological distress, physical health problems, economic and social problems). Study results also revealed that the ralationship between patient and caregiver age and caregiving burden is not significant and caregiver gender and marital status did not have any influence on caregiving burden (p>0.05).
Conclusion: It is recommended that nurses should raise awareness about difficulties that family members of cancer patients may experience and nurses should not ignore their problems.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Ruhsal bozukluklarda tedavi uyumu önemli bir sorundur ve psikiyatri hemþireleri ruhsal bozukluðu olan hastalarýn tedavi uyumunu artýrmada farklý programlar kullanmaktadýrlar. Bu programlardan biri “Tedaviye Uyum Programý”dýr. Bu derlemenin amacý, ruhsal bozukluklarda tedavi uyumunu artýrmak için kullanýlan yöntemlerden biri olan Tedaviye Uyum Programýnýn özelliklerini ve uygulama yöntemini açýklamaktýr. Tedaviye Uyum Programý, biliþsel davranýþçý yaklaþýmdan temelini alan, iþbirliðine dayanan, hasta merkezli ve hastaya birebir uygulanan bir programdýr. Bu program, hem yatan hastalara hem de tedaviye uyumu düþük olan ayaktan takip edilen hastalara uygulanmaktadýr Yapýlandýrýlmýþ bir program olan Tedaviye Uyum Programý’nýn ülkemiz psikiyatri hemþireliði uygulamalarýnda kullanýlmasýna rehberlik edeceði düþünülmüþtür.

Adherence is an important problem in mental disorders and psychiatric nurses use different programmes to increase adherence among patients with mental disorders. The one of the these programs is "Adherence Therapy". The purpose of this review is to explain the feature and intervention method, the one of programmes which is using for increasing adherence, Adherence Therapy among mental disorders. Adherence Therapy, is based on cognitive behavioural approach, cooperative, patient-centered programme which is applied one to one. This programme is applied to inpatients and outpatients with non adherence. It is thought for Adherence Therapy, is structured programme, that to guide in interventions of psychiatric nurses in our country.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Saðlýk, temel bir insan hakký ve özellik arz eden bir hizmettir. Saðlýk hakkýnýn korunmasý ve herkes için ulaþýlabilir, eþit, yeterli ve nitelikli saðlýk hizmeti sunulmasý saðlýk mesleði üyelerinin profesyonel ve etik yükümlülüðüdür. Son yýllarda ülkemizde ve dünyada týp, bilim ve teknolojideki ilerlemelerin birtakým deðer sorunlarýnýn ortaya çýkýþýna neden olmasý saðlýk alanýnda etiðin önemini giderek artýrmaktadýr. Ýyilik, doðruluk, yararlýlýk, özerklik, bilerek zarar vermeme gibi ilkeleri içerisinde barýndýran saðlýk hizmetlerinde etik kavramý, týbbi uygulamalar sýrasýnda ortaya çýkan deðer sorunlarýnýn ele alýndýðý, benimsetildiði, çatýþmalarýnýn tartýþýldýðý, açýklýða kavuþturulduðu, çözüm yollarýnýn bulunmaya çalýþýldýðý bir alandýr. Çalýþýlan hasta grubundaki farklýlýk nedeniyle týp etiðinden farklý olarak psikiyatri ve psikiyatri hemþireliðinde etik ilkelerin saptanmasý ve bunlarýn uygulamaya geçirilmesi daha da önemlidir. Psikiyatri hemþireliði hizmetlerinin sunumu sýrasýnda hasta bazen tedaviyi reddeden, bazen de kendisini olumsuz olarak etkileyecek durumlarý bile otomatik bir boyun eðmeyle karþýlayan ve yargýlamadan kabul eden konumdadýr. Bu özellikleri nedeniyle psikiyatri hastalarý istismara ve ihmale maruz kalabilirler. Bu da psikiyatri hemþireliðindeki etik ilkelerin saptanmasýna ve uygulanmasýna farklý bir boyut getirmektedir. Ancak bu tek baþýna etik ilkelerin oluþturulmasýyla mümkün olabilecek gibi görünmemektedir. Çünkü etik kodlar ve kurallar alana özgü hemþirelik standartlarýnýn bir parçasýdýr. Bunun için etik kodlar ve kurallarýn etik standartlarla birlikte oluþturulmasý daha uygundur. Bu nedenlerden dolayý bu makalede; etik kavramý ve tarihsel sürecinden, karar verme aþamasýnda yaþanacak olan etik ikilemlerden, hasta ve ailesi ile ilgili kararlar alma sürecinde devreye girecek olan etik ilkeler, teoriler ve kodlardan ve psikiyatri hemþireliðine özel etik kodlardan ve standartlardan söz edilecektir.

Health is a service that offers a basic human right and property. Protection of right to health and providing an available, equal, sufficient and qualified health service are Professional and ethic responsibilities of health professionals. Recently, progresses on medicine, science and technology fields in our country and in the world causing occurrence of some problems on “values”, increase importance of ethics in health field gradually. The concept of ethics in health services; which includes principles like beneficence, fidelity, utility, autonomy, non-maleficence is a field where problems of “values” appearing during medical applications are approached and adopted, conflicts are discussed and clarified, solutions are tried to be found. Apart from medical ethics, it is more important in psychiatry and psychiatric nursing to determine ethical principles and putting them into practice because of the difference between patient groups worked with. While presenting psychiatric nursing services, patient is sometimes in a situation rejecting treatment, and sometimes he/she is in a situation meeting some situations with obeying even if it can effect him/her negatively and accepting without judgment. Because of these characteristics of psychiatric patients, they may be exposed to abuse and neglect. And that brings a new dimension to determining and performing ethical principles in psychiatric nursing. But it does not seem to be possible only with creating ethical principles. Because ethic codes and rules are a part of field-specific nursing standards. Therefore, it is more suitable to create ethic codes and rules together with ethical standards. Due to these reasons, in this article, the concept of ethics, its historical process, ethical dilemmas experienced in decision-making part, ethical principles coming into play in decision-making process for patient and his/her family, theories and codes, and specific psychiatric nursing codes and standards will be discussed.

Makale Özeti | Tam Metin PDF