GÝRÝÞ ve AMAÇ: COVID-19 toplumlardaki tüm bireyleri olumsuz etkilediði gibi hemþirelerin de hem ruh saðlýklarýný hem de sosyal ve iþ yaþamlarýný etkilemiþtir. Bu araþtýrmanýn amacý COVID-19 tanýsý alan ve almayan hemþirelerin psikolojik dayanýklýlýk, mesleki doyum ile korku düzeylerinin deðerlendirilmesi ve karþýlaþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kesitsel türde olan bu araþtýrma Türkiye’nin bir üniversite hastanesinde yapýldý. Veriler Mart 2021- Nisan 2021 tarihleri arasýnda, COVID-19 tanýsý pozitif (n=66) ve negatif (n=66) olan toplam 132 hemþireden toplandý. Veriler bir bireysel tanýtým formu, Psikolojik Dayanýklýlýk Ölçeði, Mesleki Doyum Ölçeði ve COVID-19 Korkusu Ölçeði kullanýlarak toplandý. Verilerin deðerlendirilmesinde tanýmlayýcý analizler, Student t testi, ki-kare analizi, Pearson korelasyon analizi ve tek yönlü Anova testi kullanýldý.
BULGULAR: Hemþirelerin ölçek puan ortalamalarý; psikolojik dayanýklýlýk için ortalamanýn üzerinde (58.44±10.12), mesleki doyum için orta (66.19±12.81) ve COVID-19 korkularýnýn düþük (18.46±6.56) olduðu bulundu. COVID-19 tanýsý almýþ olmak bu deðiþkenler üzerinde etkili deðildi (p>.05). Hastaneye yatarak COVID-19 tedavisi gören hemþirelerin mesleki doyum düzeylerinin ayakta tedavi görenlerden daha düþük olduðu (p=.009), korku düzeylerinin ise daha yüksek olduðu belirlendi (p=.004).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmanýn bulgularý COVID-19 tanýsý alan ile almayan hemþirelerin psikolojik dayanýklýlýk, mesleki doyum ve korku düzeylerinin yüksek olmadýðýný ve aralarýnda fark olmadýðýný gösterdi. Hastaneye yatarak COVID-19 tedavisi gören hemþirelerin mesleki doyum düzeyleri daha düþük, korku düzeyleri ise daha yüksekti. Özellikle COVID-19 nedeniyle hastaneye yatarak tedavi görenler baþta olmak üzere, hemþirelerin psikolojik dayanýklýlýk ve mesleki doyumlarýnýn arttýrýlmasý için gerekli giriþimlerin yapýlmasýný önermekteyiz.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Otizm-spektrum-bozukluðu olan 4-6 yaþ grubu çocuða sahip ebeveynlerin istismar farkýndalýk düzeylerini ve iliþkili durumlarý belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrma Ocak 2019-Mart 2020 tarihlerinde bir üniversite, bir eðitim araþtýrma hastanesi ile iki özel eðitim ve rehabilitasyon merkezine kayýtlý otizm-spektrum-bozukluðu olan çocuða sahip toplam 74 ebeveyn ile gerçekleþtirilmiþtir. “Aile Tanýtým Formu”, “Ebeveynlere Yönelik Ýstismar Farkýndalýk Ölçeði” kullanýlarak yüz-yüze görüþme yöntemi ile veriler toplanmýþ, sayý, yüzdelik daðýlým, ANOVA, baðýmsýz gruplarda t testi ile analiz edilmiþtir. Ölçek puanlarýnýn yüksek olmasý, ebeveynlerin istismar farkýndalýklarýnýn yüksek olduðunu göstermektedir. Klinik Araþtýrmalar Etik Kurul onayý, kurumlardan ve ölçek sahibinden yazýlý izin, ebeveynlerden aydýnlatýlmýþ onam alýnmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrmaya katýlan ebeveynlerin %92.40’ý anne ve ölçek puan ortalamalarý 66.114±4.418 olarak bulunmuþtur. Ebeveynler riskli bulduklarý durumlarý; istismarcýnýn alkol-madde kullanmasý (%92.00), kendilerinin istismar hakkýnda bilgi eksiklerinin olmasý (%88.50) ve çocuðun cinsiyeti (%82.20), riskli gördükleri kiþileri; yabancý (%93.60) ya da tanýdýk bireyler (%90.50), riskli gördükleri yerleri ise; sokak (%79.60) ve eðitim kurumlarý (%69.70) olarak belirtmiþlerdir. Ýstismarýn önlenmesinde önemli görülen meslek; polis (%81.20) ve psikolog (%80.40) olarak görülürken, bu meslekler arasýnda saðlýk profesyonelleri yer almamaktadýr. Ebeveynler istismardan þüphelendiklerinde en sýk baþvuracaklarý yollarý ise savcýlýk (%94.30) ve polis (%92.30) olarak sýralamýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmada çocuklarýna yönelik istismar farkýndalýk düzeyleri yüksek bulunmakla birlikte ebeveynler, istismar hakkýnda bilgi eksiklerinin olduðunu ifade etmiþlerdir. Ebeveynlerin istismarýn önlenmesinde saðlýk profesyonellerini ifade etmemeleri dikkat çekicidir. Özel gereksinimi olan çocuklarýn ebeveynlerine pediatri ve toplum ruh saðlýðý hemþireleri tarafýndan istismarýn önlenmesine yönelik eðitim ve danýþmanlýk verilerek farkýndalýk düzeyleri artýrýlmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Araþtýrma infertil kadýnlarýn yaþadýklarý aile içi þiddet ve baþ etme yöntemlerinin belirlenmesi amacýyla yapýlmýþtýr.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanýmlayýcý ve iliþkisel olarak yapýlan araþtýrmada, Batý Karadeniz bölgesindeki bir üniversite hastanesinde Ýnfertilite polikliniðine baþvuran 175 kadýn araþtýrmanýn örneklemini oluþturmuþtur. Araþtýrmanýn verileri Kiþisel bilgi formu, Aile Ýçi Kadýna Yönelik Þiddet Ölçeði ve Ýnfertil Kadýnlar Ýçin Baþ Etme Ölçeði ile toplanmýþtýr. Elde edilen veriler bilgisayar ortamýnda tanýmlayýcý istatistikler, student-t testi, tek yönlü varyans analizi (anova), spearman korelasyon analizi kullanýlarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Araþtýrmada infertil kadýnlarýn en çok duygusal, sözel, ekonomik ve cinsel þiddete maruz kaldýklarý, eðitim düzeyi, aile tipi, yaþanýlan yer, evlenme þekli, infertilite nedeni, eþ yaþý ile Aile içi Kadýna Yönelik Þiddet Ölçeði arasýnda istatistiksek olarak anlamlý bir iliþki olduðu belirlenmiþtir. Kadýnlarýn baþ etme yöntemi olarak en çok; umut, eþ iliþkileri, kendine yatýrým yapma, sosyal destek arama, kabul ve spirituel baþ etmeyi kullandýklarý, yaþ ve infertilite süresi ile Ýnfertil Kadýnlar Ýçin Baþ Etme Ölçeði arasýnda istatistiksel olarak anlamlý fark bulunmuþtur. Kadýna yönelik aile içi þiddet arttýkça baþ etmenin azaldýðý saptanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýnfertilite tanýsý alan kadýnlarýn þiddete maruz kaldýklarý ve çeþitli baþ etme yöntemleri kullandýklarý göz önüne alýndýðýnda; saðlýk profesyonelleri bu çiftlere bakým verirken aile içi þiddeti göz önünde bulundurmalý, kadýnlarý güçlendirmeyi ve etkili yöntemlerle baþ etme gücünü arttýrmayý hedeflemelidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma COVID-19 pandemi sürecinde saðlýk çalýþanlarýnýn kaygý düzeylerinin psikolojik saðlamlýklarý ve yaþadýklarý sorunlar açýsýndan incelenmesini amaçlamaktadýr.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma iliþkisel tarama modeliyle gerçekleþtirilmiþtir. Araþtýrmanýn örneklemini Türkiye’deki çeþitli hastanelerde çalýþan toplam 411 saðlýk çalýþaný (hekim, hemþire, ebe, diþ hekimi, eczacý, acil týp/ ameliyat teknikeri- teknisyeni, sosyal hizmet uzmaný, psikolog, diyetisyen, paramedik, laborant, týbbi sekreter gibi) oluþturmaktadýr. Araþtýrmada veri toplama aracý olarak Kiþisel Bilgi Formu, Beck Anksiyete Envanteri (BAI) ve Connor ve Davidson Psikolojik Saðlamlýk Ölçeði (CD-RISC) kullanýlmýþtýr. Verilerin analizinde tanýmlayýcý istatistikler için Pearson Momentler Çarpýmý Korelasyonu ve Çoklu Hiyerarþik Regresyon Analizi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrmanýn sonuçlarý, saðlýk çalýþanlarýnýn anksiyetelerinin orta düzeyde olduðunu (=17.25 ve ss=14.81), kadýnlarýn, COVID-19 belirtileri gösterenlerin, odaklanma sorunu yaþamanýn, fiziksel yorgunluðun, yeterli koruyucu ekipman temin edememenin, virüs bulaþtýrma endiþesiyle dýþlanmanýn, eþ/partnerle iletiþim sorunlarýnýn saðlýk çalýþanlarýnýn anksiyete düzeylerini pozitif yordadýðýný göstermiþtir. Bununla birlikte sosyal hayatý eskisi gibi sürdürememe ve psikolojik saðlamlýk düzeyinin yüksek olmasýnýn ise saðlýk çalýþanlarýnýn anksiyete düzeylerini negatif yordadýðý ve modelin toplam varyansýn %57.3’ünü açýkladýðý bulunmuþtur.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuçlar ýþýðýnda, özellikle pandemi sürecinde saðlýk çalýþanlarýnýn kaygý düzeylerini azaltmaya yönelik önleyici geliþimsel ruh saðlýðý müdahalelerinin planlanarak, disiplinler arasý ekiple uygulanmasý önerilebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Türkiye’de pandemi döneminde psikiyatri kliniðimize ayaktan baþvuran ve tarafýmýza konsülte edilen olgularýn sosyodemografik özellikleri ve taný daðýlýmlarýnýn pandemi öncesi döneme göre nasýl deðiþtiðini araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmaya Tokat Gaziosmanpaþa Üniversitesi Araþtýrma ve Uygulama Hastanesi Psikiyatri Polikliniði’ne 12.03.2020-09.06.2020, 13.12.2019-11.03.2020 ve 12.03.2019-09.06.2019 tarihleri arasýnda ayaktan baþvuran olgular ile kliniðimizden istenen konsültasyon vakalarý alýndý. Ýstatistiksel olarak tanýmlayýcý analizler ile gruplar arasý karþýlaþtýrmalar için baðýmsýz gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi veya ki-kare testi uygulandý.
BULGULAR: Çalýþmaya 4634 poliklinik baþvurusu ve 505 konsültasyon olmak üzere toplamda 5139 olgu alýndý. Pandemi döneminde poliklinik baþvurularýnýn önemli oranda azaldýðý ve bu dönemdeki en sýk psikiyatrik tanýlarýn anksiyete (%35.8) ve depresyon bozukluklarý (%30.2) olduðu görüldü. Pandemi döneminde en sýk anksiyete (n=94, %40.9) ve depresyon (n=89, %38.7) tanýlý hastalarýn þikayetlerinde artýþ gözlendi. Pandemi döneminde depresyon ve uyku bozukluklarýndaki oransal deðiþim istatistiksel olarak anlamlýydý. Yataklý servis (n=95, %22.9) ve acil servis konsültasyonlarýnýn (n=12, %13.3) pandemi döneminde en düþük olduðu gözlendi. Servis konsültasyonlarýnýn tanýsal daðýlýmýnda pandemi döneminde anlamlý bir farklýlýk saptanmazken; acil servisten istenilen konsültasyonlarda deliryum olgularýnýn sayýsýnda belirgin bir artýþ vardý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Poliklinik baþvurularý ve konsültasyon istem sayýlarýnda pandemi döneminde azalma olduðu, özellikle depresyon hastalarýnýn alevlenme yaþadýðý ve acil servis konsültasyonlarýnda deliryum tanýsýnýn belirgin þekilde arttýðý bulundu.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma; kronik kaþýntý problemi olan hastalarda stres düzeylerini ve stresle baþ etme yöntemlerini deðerlendirmek amacýyla yapýlmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrma, Yozgat Bozok Üniversitesi Araþtýrma ve Uygulama Hastanesi, Yozgat Devlet Hastanesi ve Sorgun Devlet Hastanesi'nde yer alan dermatoloji polikliniklerine kaþýntý þikayeti ile baþvuran hastalarla gerçekleþtirilmiþ olup 125 hasta örneklemi oluþturmuþtur. Veriler hasta tanýtým formu, Visual Anaolog Skala, Algýlanan Stres Ölçeði (ASÖ) ve Stresle Baþa Çýkma Tarzlarý Ölçeði (SBÇTÖ) ile elde edilmiþtir.
BULGULAR: Bu çalýþmada; hastalarýn kaþýntý süresi ortalamasý 27.11±49.74 (ay) ve kaþýntý þiddeti ortalamasý (VAS) 6.52±2.05’dir. Hastalarýn ASÖ puan ortalamasý 29.71±7.2 (14-47) olup algýlanan stres ortalamanýn üzerindedir. Þiddetli kaþýntýsý (7 ve üzeri) olan kadýn hastalarýn ASÖ puan ortalamalarýnýn daha yüksek olduðu saptanmýþtýr (p<0.05). 4-6 yýl süreyle kaþýntý yaþayan hastalarýn çaresiz yaklaþýmý daha çok kullandýklarý saptanmýþtýr (p<0.05). Akþam saatlerinde kaþýntýsý olan hastalarýn sosyal destek aramayý daha fazla kullandýklarý saptanmýþtýr (p<0.05). Hastalarýn ASÖ ile boyun eðici yaklaþým puanlarý arasýndaki zayýf düzeyde pozitif iliþki (r=0.292, p<0.001) ve ASÖ ile sosyal destek arama arasýnda ise zayýf düzeyde negatif iliþki (r=-0.182, p<0.05) bulunmuþtur. Hastalarýn yaþý ile iyimser yaklaþým arasýnda zayýf düzeyde pozitif bir iliþki (r=0.275, p<0.01) bulunmuþtur. Kaþýntý süresi ile kendine güvenli yaklaþým (r=-0.177, p<0.05) ve sosyal destek arama arasýnda (r=-0.216, p<0.05) zayýf düzeyde negatif bir iliþki tespit edilmiþtir. Hastalýk süresi ile sosyal destek arama (r=-0.224, p<0.05) arasýnda zayýf düzeyde negatif yönde iliþki saptanmýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hastalarýn stres düzeyi arttýkça stres ile baþa çýkmada pasif baþ etme yöntemleri kullandýklarý görülmüþtür. Kronik kaþýntýlý hastanýn hemþirelik yönetiminde, hemþire aktif baþa çýkma yöntemlerinin kullanýmýný artýrmak için uygun görüþme yöntemlerini kullanmalýdýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Araþtýrmanýn amacý çalýþma deneyimi olan þizofreni tanýlý bireylerin çalýþma yaþamýna iliþkin görüþlerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrma nitel araþtýrma yöntemlerinden tanýmlayýcý kalitatif tasarýmdadýr. Þizofreni tanýlý 11 birey ile yarý yapýlandýrýlmýþ görüþmeler aracýlýðýyla veriler toplanmýþtýr. Örneklem seçiminde amaçlý örneklem yöntemi kullanýlmýþtýr. Çalýþmaya en az 24 aylýk hastalýk öyküsü olan, herhangi bir iþitme sorunu olmayan, geçmiþte tam/yarý zamanlý bir iþte çalýþmýþ veya çalýþmaya devam eden, en az 1 yýldýr remisyon döneminde þizofreni tanýlý bireyler dâhil edilmiþtir. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Araþtýrma sonucunda dört ana tema elde edilmiþtir. Bu temalar Yaþamýn Bir Parçasý Olarak Çalýþma Hayatý, Kolaylaþtýrýcýlar, Engeller ve Öneriler/Beklentiler’ dir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Þizofreni tanýlý bireyler için çalýþmak yaþamýn bir parçasýdýr ve önemlidir. Bununla birlikte þizofreni tanýlý bireylerin iþ yaþamýna dâhil edilmesini saðlayan kolaylaþtýrýcýlar, iþ yaþamýný zorlaþtýran ve iþ yaþamýndan uzaklaþtýran engeller bulunmaktadýr. Ruh saðlýðý profesyonellerinin þizofreni tanýlý bireylerin iyileþmesinde ve toplum içinde görünür olmalarýnda önemli bir alan olan çalýþma yaþamýna iliþkin farkýndalýklarý önemlidir. Araþtýrmadan elde edilen sonuçlarýn, ruh saðlýðý profesyonelleri tarafýndan kronik ruhsal hastalýðý olan bireylere yönelik oluþturulan psikososyal müdahale programlarýnýn içeriðine entegre edilmesi ve istihdam ortamý oluþturulmasýna yönelik planlamalarýn yapýlmasý oldukça önemlidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu sistematik inceleme çocuk ve adölesanlarda psikososyal iyilik halini geliþtirmek için yapýlan okul temelli randomize kontrollü çalýþmalarýn sonuçlarýný ve hemþirelerin bu alana katkýlarýný deðerlendirme amacý taþýmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sistematik incelemede, Ekim–Aralýk 2019 tarihinde “school mental health”, “nurses”, “school-based”, “intervention”, “mental health promotion”, “school mental health services”, “school-based mental health interventions”, “randomized controlled trial”anahtar kelimelerinin kombinasyonu kullanýlarak 2010–2019 yýllarýnda yayýnlanan randomize kontrollü okul temelli ruh saðlýðý programlarýný içeren çalýþmalar “PubMed”, “Scopus” ve “CINAHL” veri tabanlarýndan tarandý. 16 çalýþma sistematik incelemeye dahil edildi.
BULGULAR: Çalýþma sonucunda pozitif ruh saðlýðý-psikolojik iyilik halini geliþtirmeye odaklanan programlarýn faydalarýna yönelik bulgular ortaya çýktý. Mevcut bulgular, psikososyal iyilik hali programlarýnýn, hedeflenen sosyal duygusal beceriler, yaþam becerileri, iletiþim becerileri, sorun çözme becerileri, öz-farkýndalýk, esneklik, öfke yönetimi, benlik saygýsý, öz-yeterlik, yaþam memnuniyeti, olumlu beden algýsý ve ruh saðlýðý okuryazarlýðýnda artýþ saðladýðýný göstermektedir. Programlarda oyunlar ve küçük grup çalýþmalarý gibi etkileþimli yöntemlerin kullanýmýnýn, didaktik bilgi öðretim yöntemlerinden daha etkili olduðu ve hemþirelerin yapýlan çalýþmalarda bulunma durumunun yetersiz olduðu görüldü. Metodolojik kalite deðerlendirmesinde riskli özellik taþýyan çalýþmalar olduðu belirlendi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu bulgulardan hareketle hemþirelere, toplum ruh saðlýðýný geliþtirmek adýna, metodolojik kalitesi yüksekokul temelli ruh saðlýðý çalýþmalarý ortaya koymalarý önerilmektedir.