GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırma, depresyon tanısı alan bireylerde fiziksel egzersizin depresif belirtiler ve yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, egzersiz programının uygulandığı deney ve kontrol grubunun yer aldığı ön- son test deney-kontrol grup desenli bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini hafif ve orta düzey depresyon tanısı alan 50 deney, 50 kontrol, toplam 100 kişilik hasta grubu oluşturmuştur. Veriler, “Tanıtıcı anket formu”, “Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ)” ve “Yaşam Kalitesi Ölçeği (WHOQOL-BREF)” ile toplanmıştır. Deney grubunda yer alan hastalara araştırmacı tarafından 14 hafta boyunca, haftada 3 gün, günde 30–45 dakika düzenli olarak hafif ve orta şiddette step-aerobik hareketlerinden oluşan fiziksel egzersiz programı uygulanmıştır. Egzersiz programında egzersiz gruplarının belirlenmesi ve egzersizlerin hafif/orta şiddette tutulabilmesi için maksimum kalp hızı yüzdesi (MKH) yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın ilk, 4., 8., 12. ve 14. haftalarında hem deney hem de kontrol grubuna anket ve ölçekler uygulanarak veriler toplanmıştır.
BULGULAR: Egzersiz öncesi ile diğer ölçüm zamanlarında, hastaların depresyon puan medyanlarındaki azalmanın kontrol grubundaki azalmaya göre istatistiksel olarak daha fazla olduğu (p<.05), WHOQOL-BREF Bedensel Alt Alan, Sosyal Alt Alan ve Çevresel Alt Alan puan medyanlarındaki artışın kontrol grubundaki artışa göre istatistiksel olarak daha fazla olduğu bulunmuştur (p<.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Depresyon tanısı alan hastaların egzersiz programını tamamlamaları depresif belirtilerinde azalma ve yaşam kalitelerinde artma ile etkili olduğu bulunmuş ve depresyon tanısı alan hastalara bakım veren hemşirelerin hastaları düzenli egzersiz yapma konusunda yönlendirmeleri önerilmiştir.
INTRODUCTION: This study examines the effects of physical exercise on the depressive symptoms and quality of life of individuals diagnosed with depression.
METHODS: This study used a pretest and a posttest with experimental and control groups. It was conducted in the Nevşehir province of Turkey. The study included 50 patients in the experimental group and 50 patients in the control group who met the inclusion criteria. The experimental group was administered a 14-week exercise program that included 30–45 minutes a day of mild-to-moderate step aerobics three times a week. Maximum heart rate (MHR) was used to keep the exercises at mild-to-moderate level and to select the groups for the exercise program. The Beck Depression Inventory (BDI) and the WHO Quality of Life-Bref (WHOQOL-Bref) scale were used to evaluate the participants’ depressive symptoms and quality of life at the beginning of the exercise program and the 4th, 8th, 12th and 14th weeks.
RESULTS: The experimental group’s median depression scores before the exercise program and in the subsequent measurements fell more than those of the control group (p<.05). The experimental group’s median scores in the physical, social, and environmental domains of the WHOQOL-BREF scale were higher than those of the control group (p<.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The physical exercise program reduced the patients’ depressive symptoms and increased their quality of life. Nurses who care for patients diagnosed with depression should encourage them to exercise regularly.