Adherence to prescribed treatment by adolescent outpatients with mental disorders at a regional psychiatric hospital
Gül Dikeç1, Leyla Baysan Arabacı2, Öznur Bilac31Department of Psychiatric Nursing, University of Health Sciences Hamidiye Faculty of Nursing, İstanbul, Turkey2Department of Nursing, Mental Health and Psychiatric Nursing, İzmir Katip Çelebi University Faculty of Health Sciences, İzmir, Turkey
3Department of Child and Adolescent Psychiatry, Manisa Mental Health and Diseases Hospital, Manisa, Turkey
INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate adherence to treatment by adolescents with mental disorders who applied to the child and adolescent psychiatry outpatient clinic of a regional psychiatric hospital.
METHODS: This descriptive and cross-sectional study was conducted with 142 adolescents who were followed while attending the child and adolescent psychiatry outpatient clinic of a regional psychiatric hospital for twelve months between November 2018 and November 2019. They had been using psychotropic medications for at least three months. In this study, an Information Form with 31 open- and closed-ended questions was used to collect the data. Frequency, percentage, mean, and standard deviation were used to evaluate the data.
RESULTS: In this study, 55.6% of the adolescents who participated were female, and the mean age was 14.51±1.98 years. 93.7% of adolescents continued their education and 70.4% lived in a nuclear family structure. Adolescents were followed up with Attention Deficit-Hyperactivity Disorder (ADHD), and the Anxiety, Mood, and Psychotic Disorders, respectively. Among them, 50.7% use stimulants, 50.7% use antidepressants, and antipsychotic medications. Adolescents used their medications regularly, most (50.7%) did not experience any side effects; those who experienced side effects more often used ineffective coping methods. 37.3% had no difficulty in remembering to take their medications and 24.6% did not forget to take them. Adolescents who found that using regular medication is important often stated that they did not give up whether they felt good or bad; they frequently used support and reminder systems (such as alarms or notes) to get their medications regularly. 61.3% of the adolescents stated that they always came to their appointments regularly; however, some stated that they could often interrupt their appointments in order not to miss classes.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is recommended that mental health and psychiatric nurses perform experimental studies in different groups of adolescents with mental disorders, using a larger sample in which interventions increase the adherence with treatment, determine the factors affecting the adherence to treatment, and develop standard measurement tools.
Bir bölge psikiyatri hastanesi çocuk ve ergen polikliniğinde takip edilen ergenlerin tedaviye uyumlarının değerlendirilmesi
Gül Dikeç1, Leyla Baysan Arabacı2, Öznur Bilac31Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Hemşirelik Fakültesi, Psikiyatri Hemşireliği Anabilim Dalı, İstanbul2İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İzmir
3Manisa Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi, Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Bölümü, Manisa
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, bir bölge psikiyatri hastanesinin çocuk ve ergen polikliniğine tedavi olmak amacıyla başvuran ruhsal bozukluğu olan ergenlerin tedaviye uyumlarını değerlendirmek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı ve kesitsel türdeki çalışma, Kasım 2018-2019 Kasım ayları arasındaki on iki aylık süreçte bir bölge psikiyatri hastanesi çocuk ve ergen psikiyatri polikliniğinde takip edilen ve en az üç aydır psikotrop ilaç kullanan 142 ergen ile yürütüldü. Çalışmada verilerin toplanmasında Bilgi Formu kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde sıklık, yüzdelik, ortalama ve standart sapma kullanıldı.
BULGULAR: Bu çalışmaya katılan ergenlerin %55.6’sı kadın ve yaş ortalaması 14.51±1.98’dir. %70.4’ü çekirdek aile yapısı içerisinde yaşayan ergenlerin %93.7’si öğrenimine devam etmektedir. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), anksiyete bozukluğu, duygudurum bozukluğu ve psikotik bozukluk tanılarıyla takip edilen ergenler stimulan (%50.7), antidepresan (%50.7) ve antipsikotik grubu ilaçlar kullanmaktadır. Ergenlerin ilaçlarını düzenli kullandığı, çoğunlukla (%50.7) ilaç yan etkisi yaşamadığı, ilaç yan etkisi yaşayanların daha sıklıkla etkili olmayan baş etme yöntemleri kullandıkları, %37.3’ünün ilaçlarını almayı hatırlamakta zorlanmadığı ve %24.6’sının ilaç almayı kesinlikle unutmadığı saptandı. Düzenli ilaç kullanmayı önemli bulan ergenler, kendilerini iyi ya da kötü hissettikleri zamanlarda çoğunlukla ilaçlarını bırakmadıklarını ifade ettiler. İlaçlarını düzenli almak için sıklıkla sosyal çevrelerinden destek alma ve hatırlatma sistemlerini (alarm, not gibi) kullandıkları bulundu. Ergenlerin %61.3’ü randevularına her zaman düzenli geldiğini, bazıları ise sıklıkla derslerine/okula devamsızlık yapmamak için randevularını aksatabildiklerini belirttiler.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ruh sağlığı ve psikiyatri hemşirelerinin, farklı hastalık gruplarında ve daha büyük örneklemli gruplarda çocuk ve ergenlerin tedaviye uyumu etkileyen faktörleri belirleyen, bu konuda standart ölçüm araçları geliştiren ve tedaviye uyumu arttıran girişimlerin uygulandığı müdahale çalışmaları yapmaları önerilebilir.
Manuscript Language: Turkish