Meme kanseri olan evli kadın hastaların eşler arası uyum ve baş etme biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

AMAÇ: Bu araştırma, meme kanseri olan evli kadın hastaların eşler arası uyum ve baş etme biçimleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacı ile gerçekleştirildi.
YÖNTEMLER: Araştırma, meme kanserli kadın hastalar ve kontrol grubu olarak kanser olmayan ve benzer özelliklere sahip kadın hastalar ile gerçekleştirildi. Örneklem, Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Hastanesi’nde tedavi görmüş 50 meme kanseri hastası ve aynı hastanenin genel cerrahi servisine başvurmuş kanser olmayan 50 hastadan oluşmuştur. Çalışmada 3 araç kullanılmıştır: Tanımlayıcı Bilgi Formu, Eşler Uyum Ölçeği, Stresle Başa Etme Ölçeği’dir. Veriler ki kare testi, Mann Whitney U ve Korelasyon Analiziyle değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Sosyodemografik özellikler açısından meme kanseri olan ve olmayan hastalar arasında istatistiksel fark bulunmamıştır. Eşler arası uyum puanı ile etkili baş etme biçimi arasında pozitif yönde ilişki bulunmuştur (r=0,32, p<0,05). Eşler arası uyum puanı ve etkisiz baş etme biçimi arasında da negatif yönde ilişki bulunmuştur (r=-0,38, p<0,05).
SONUÇ: Meme kanseri olan kadın hastaların evlilik uyumu arttıkça daha çok etkili; daha az etkisiz baş etme biçimi göstermektedirler. Hemşire değerlendirmelerinde eş uyumu ve baş etme biçimlerinin ele alınmasının, hastanın kanser yaşantısına daha iyi uyum yapmasında yararlı olabileceği düşünülmektedir.

The analysis of the relationship between marital adjustment and coping strategies in married women with breast cancer

OBJECTIVE: The aim of this study was to investigate the relationship between marital adjustment and coping strategies in married women with breast cancer.
METHODS: This research was carried out by way comparing a group of women with breast cancer with a non-cancer control group bearing similar attributes. The sample of study included 50 women who have been treated in Hacettepe University Oncology Hospital and 50 in the general surgical service of the same hospital treated non-cancer women breast. In the study three instruments were used: Descriptive Knowledge Form, Dyadic Adjustment Scale, and Ways of Coping Inventory. The data were evaluated chi square test, Mann Whitney-U and Correlation Analysis.
RESULTS: It was found that there were not statistically significant differences between the socio demographic characteristics of the women with breast cancer and non-breast cancer except the living city characteristic. A positive correlation was found between the scores of marital adjustment and effective coping way in the correlation analysis. (r=0,32, p<0,05). There is also a negative correlation between the scores of marital adjustment and ineffective coping way with the percentage %38. (r=-0,38, p<0,05)
CONCLUSION: The women with breast cancer can cope more effectively and less ineffectively when the marital adjustment of the couples increases. The nursing assessment about marital adjustment and coping strategies of the patients can be helpful about the better adjustment to cancer experiences.