Sex education and its importance in children with intellectual disabilities

Sexual identity is individuals’ being aware of their gender and acting appropriate to it. With or without intellectual disability, every individual is born with his/her gender. For centuries, it was thought that individuals with intellectual disabilities were asexual, childish, could not control their sexuality, inhuman, and addict or fond of sex. However, these individuals were perceived as such since they did not know where, when and in which situations sexual behaviours were appropriate, in other words, could not control their sexual behaviours. Just like healthy individuals, those with intellectual disabilities also have sexual needs and desires. Sex education starts with birth. It continues till reaching an adult age in family and society, or even death. Parents are the best guides for all children, either with intellectual disability or not. The most accurate information about sex, which is an issue having conflicting messages from different sources, should be firstly provided by parents. There is no suitable model of sex education for all children with intellectual disabilities. Information suitable to children’s level of understanding is needed. Individuals with intellectual disabilities are under more risk of sexual abuse than other individuals in the society. For this reason, it is important to adopt a multidisciplinary team (doctor, nurse, midwife, psychologist and social services specialist e.g.) approach towards the sexual health of these individuals. The most accurate information sharing about sex can be effective with a good communication between families, schools and individuals, and by receiving professional support when needed.The aim of this review is the importance of sexual education and sexual education of children with mental disabilities is to emphasize the role of the nurse.

Zihinsel yetersizliği olan çocuklarda cinsel eğitim ve önemi

Cinsel kimlik, kişinin cinsiyetinden haberdar olması ve cinsiyetine uygun davranışlar göstermesidir. Zihinsel yetersizliği olsun ya da olmasın her birey cinsiyeti ile doğar. Yüzyıllardır zihinsel yetersizliği olan bireylerin aseksüel, çocuksu, cinsellikleri kontrol edilemeyen, insanca olmayan, bağımlı veya sekse aşırı düşkün oldukları kabul edilirdi. Oysa bu bireyler, cinsel içerikli davranışların nerede, ne zaman, hangi durumlarda uygun olup olmadığını bilemedikleri için, yani cinsel içerikli davranışlarını kontrol edemedikleri için böyle algılanmaktadırlar. Sağlıklı bireylerde olduğu gibi zihinsel yetersizliği olan bireylerin de cinsel gereksinimleri ve arzuları vardır. Cinsel eğitim doğumla beraber başlar. Aile ve toplum içinde erişkin yaşına hatta ölüme kadar devam eder. Zihinsel yetersizliği olsun ya da olmasın tüm çocuklar için en uygun danışma kaynağı ebeveynlerdir. Değişik kaynaklardan çelişkili mesajların verildiği cinsellik konusunda en doğru bilgilendirmenin öncelikle aileler tarafından yapılması gerekmektedir. Cinsel eğitimin tüm zihinsel yetersizliği olan çocuklara uygun bir modeli yoktur. Çocuğun anlama düzeyine uygun bilgiler gereklidir. Zihinsel yetersizliği olan bireyler cinsel istismar açısından toplumdaki diğer bireylerden daha fazla risk altındadırlar. Bu nedenle bu bireylerin cinsel sağlıklarına yönelik multidisipliner ekip (doktor, hemşire, ebe, psikolog, sosyal hizmet uzmanı gibi) yaklaşımının benimsenmesi önemlidir. Cinsellikle ilgili en doğru bilgi paylaşımının, aile, okul ve bireyler arasında kurulacak iyi bir iletişimle etkili olabileceği, gerektiğinde profesyonel bilgi desteği alınarak yapılmasının önemi dikkate alınmalıdır. Bu derlemenin amacı; zihinsel yetersizliği olan çocuklarda cinsel eğitimin önemini ve cinsel eğitimde hemşirenin rolünü vurgulamaktır.