Emphatic Skill Levels of Primary Health Care Workers

OBJECTIVE: This research was done to determine the emphatic skill levels of primary health care workers.
METHODS: This study included 1162 primary health care workers who work in primary health care services affiliated with the Ministry of Health in the 39 districts of Istanbul who filled out the form completely and correctly. The emphatic skill questionnaire (ESQ) and information that demonstrates the socio-demographic characteristics of workers were collected. Data were collected from face to face conversation. Frequency, percentage, t test, and ANOVA were used to analyze the results.
RESULTS: 27% of the health care workers surveyed are nurses, 29.7% are midwifes, 29.7% are health officials, 3.4% are doctors, and 10.1% are emergency medical technicians and laborants. The average age of the participants was 34.11+/-7.94 years. 79.8% of the participants are women, 73.4% are married, 61.5% have children, 26.1% have associate’s degrees, 35.6% have 1-5 years of professional experience, and 7.4% have worked for 1-5 years in their institutions. We found that the average emphatic skill level of the health care workers was 143.05±26.20. The emphatic skill levels of health officers were significantly higher than those of the other groups, the health workers aged 26-35 years had significantly lower emphatic skill levels than those aged 36-45 years, women had higher levels than men, bachelors had significantly higher levels than married workers, persons with children had significantly lower levels than those with no children, and health vocational school graduates and associate degree graduates had significantly lower levels than did those with graduate degrees and master’s degrees. There was no statistical significance in terms of professional working years and working years in their actual institutions.
CONCLUSION: It was determined that the emphatic skill levels of health officials were higher than those of the other groups, and the emphatic skill levels were affected by socio-demographic characteristics such as age, sex, educational level, marital status, and having children.

Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Görev Yapan Sağlık Çalışanlarının Empatik Beceri Düzeyleri

AMAÇ: Çalışma, birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık çalışanlarının empatik beceri düzeylerini belirlemek amacıyla yapıldı.
YÖNTEMLER: Tanımlayıcı olarak gerçekleştirilen çalışmanın örneklemine Sağlık Bakanlığı’na bağlı İstanbul ilinin 39 ilçesinde birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan, formu tam ve hatasız dolduran 1162 sağlık çalışanı alındı. Veri toplama aracı olarak, sağlık çalışanlarının sosyo-demografik özelliklerini içeren bilgi formu ile Empatik Beceri Ölçeği (EB) B formu kullanıldı. Veriler, yüz yüze görüşme yöntemiyle toplandı. Elde edilen verilerin analizinde frekans, yüzde, t testi ve ANOVA kullanıldı.
BULGULAR: Sağlık çalışanlarının %27.1’i hemşire, %29.7’si ebe, %29.7’si sağlık memuru, %3.4’ü doktor ve %10.1’i acil tıp teknisyeni / laboranttır. Katılımcıların yaş ortalamaları 34.11±7.94, %79.8’i kadın, %73.4’ü evli, %61.5’i çocuk sahibi, %26.1’i ön lisans mezunu, %35.6’sı 1-5 yıldır mesleki deneyime sahip ve %74.4’ü 1-5 yıldır bulunduğu kurumda görev yapmaktadır. Sağlık çalışanlarının empatik beceri puan ortalaması 143.05±26.20 olarak bulundu. Empatik beceri puan ortalamalarının, sağlık memuru olanların tüm gruplardan anlamlı olarak en yüksek olduğu; 26-35 yaş grubunda bulunan sağlık çalışanlarının 36-45 yaş grubundakilerden anlamlı olarak daha düşük olduğu; kadınların erkeklerden anlamlı olarak daha yüksek olduğu; bekar olanların evli olanlardan anlamlı olarak daha yüksek olduğu; çocuk sahibi olanların çocuk sahibi olmayanlardan anlamlı olarak daha düşük olduğu, sağlık meslek lisesi ve ön lisans mezunu olanların lisans ve lisansüstü mezunu olanlardan anlamlı olarak daha düşük olduğu saptanırken, meslekteki çalışma süresi ve kurumdaki görev sürelerine göre anlamlı fark olmadığı bulunmuştur.
SONUÇ: Empatik beceri düzeyinin sağlık memurlarında yüksek olduğu; yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum, çocuk sahibi olma gibi sosyo-demografik özelliklerden etkilendiği saptanmıştır.