Toplum ruh sağlığı merkezinden hizmet alan ve almayan hastaların yeti yitimi ve sosyal işlevsellik düzeyleri ile öznel iyileşme algılarının karşılaştırılması*

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırma toplum ruh sağlığı merkezinden hizmet alan ve almayan hastaların yeti yitimi ve sosyal işlevsellik düzeyleri ile öznel iyileşme algılarını incelemek ve karşılaştırmak amacıyla gerçekleştirilmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Karşılaştırmalı ve tanımlayıcı tipte olan bu araştırma, Haziran-Ağustos 2018 tarihleri arasında Toplum Ruh Sağlığı Merkezinden (TRSM) hizmet alan (n=19) ve TRSM’den hizmet almayan (n=19) hastalar ile gerçekleştirilmiştir. Veriler Yeti Yitimi Değerlendirme Çizelgesi (WHO-DAS-II), Toplumsal İşlevselliği Değerlendirme Ölçeği (TİDÖ) ve Öznel İyileşmeyi Değerlendirme Ölçeği (ÖzİDÖ) ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, Mann Whitney U testi, Ki-Kare testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: TRSM’den hizmet alan ve almayan hastaların yeti yitimi, sosyal işlevsellik ve öznel iyileşme algı düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlılık bulunmazken TRSM’den hizmet alan hastaların yeti yitimlerinin daha az olduğu, işlevsellikleri ve öznel iyileşme algılarının daha iyi olduğu belirlendi. Hastalığın başlangıç yaşı ve gelir miktarı arttıkça hastaların toplumsal işlevselliklerinin de arttığı belirlendi (p=0.031, p=0.032; sırasıyla). Hastaların toplumsal işlevsellik ile yeti yitimi düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenirken TİDÖ ve ÖzİDÖ arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptandı (p=0.045, p=0.020; sırasıyla). WHO-DAS-II ve ÖzİDÖ arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlendi (p=0.002).
TARTIŞMA ve SONUÇ: TRSM’den hizmet alan hastalar ile hizmet almayan hastaların yeti yitimi, toplumsal işlevsellik ve öznel iyileşmeleri arasında anlamlılık saptanmadı. Toplumsal işlevsellik düzeyleri daha iyi olan hastaların öznel iyileşme algıları daha iyi bulunurken yeti yitiminin daha az olduğu belirlenmiştir.

Comparison of disability and social functionality levels and subjective recovery perceptions of the patients received and did not receive service from community mental health center*

INTRODUCTION: This study was aimed to investigate the disability, social functioning and subjective recovery of patients who have been followed up and do not followed up in the Community Mental Health Center (CMHC).
METHODS: This cross-sectional and descriptive research was conducted with patients who have been followed up in CMHC (n=19) and do not followed up in CMHC (n=19) in between dates of June-August 2018. Questionnaire form, Social Functioning Assessment Scale (SFAS) and Subjective Recovery Assessment Scale (SubRAS) were used for data collection. Data were analysed by the use of Independent-Samples t test, Chi-Square test and Spearman correlation Analysis.
RESULTS: There was no statistical significance between the patients who followed up CMHC and do not followed up CMHC. It was determined that patients who followed up in CMHC had less disability, better functioning and subjective feeling of recovery. It was determined that as age of onset and income increased, the social functioning of the patients also increased (p=0.031, p=0.032, respectively). Significant negative correlation were found between SFAS and WHO-DAS-II (p=0.045) and positive correlation between SFAS and WHO-DAS-II total score (p=0.020). Significant negative correlations were found between WHO-DAS-II and SubRAS total score (p=0.002).
DISCUSSION AND CONCLUSION: There was no significant difference between disability, social functioning and subjective feeling of recovery of patients who followed up in CMHC and do not followed up in CMHC.