Examination of The Coping Style With Stress and The Assertiveness of The Nursing Students in Terms of Some Variables

OBJECTIVE: It is very important to exhibit appropriate feelings and behaviors in establishing and developing healthy human relationships. The efficiency of precautions taken by the individual against stressors is closely related with her/his behavioral features. The purpose of the study is to examine the relation between the styles of nursing students regarding coping with stress and their levels of assertiveness.
METHODS: The population of this descriptive study consists of 214 students out of totally 267 freshmen and senior students, who received education in Atatürk University Faculty of Health Sciences between 02.04.2012 and 25.05.2012 and accepted to participate in the study. In the reseach, the data was gathered with Rathus Assertiveness Schedule (RAE), Stress-Coping Style Scale (SCSS) and Personal Data Sheet which define students’ socio-demographic features. Percentage, arithmetic average and standard deviation, variance analysis, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Independent Samples T test, Pearson correlation analysis are used in data evaluation.
RESULTS: In the research, It is confirmed that the students SCSS average total score is 77.88±10.08. Subscale mean scores of the scale of coping with stress are as follows; problem solving (27.23±4.08), seeking social support (26.28±4.06) and avoidance (24.36±4.01). It was determined that the assertiveness levels of the students (6.52±16.84) and 70.4 % of them were assertive. It was found that there was a positively (r= 0.235, p= 0.001) relation between the coping style with stress and the assertiveness level. It was determined that as the level of coping with stress increases, assertiveness levels of students increase as well.
CONCLUSION: In line with these results, it is possible to organize training programs and socio-cultural activities in order for students to cope with stress and developing their levels of assertiveness.

Hemşirelik Öğrencilerinin Stresle Başa Çıkma Tarzları ve Atılganlık Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

AMAÇ: Sağlıklı insan ilişkileri kurmada ve geliştirmede uygun duygu ve davranışları gösterebilmek oldukça önemlidir. Bireyin stres uyaranları karşısında aldığı önlemlerin etkililiği onun davranışsal özellikleriyle yakından ilgilidir. Araştırmanın amacı; hemşirelik öğrencilerinin stresle başa çıkma tarzları ve atılganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesidir.
YÖNTEMLER: Tanımlayıcı tipte olan araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesinde 02.04/ 25.05.2012 tarihleri arasında öğrenim gören 1. ve 4. sınıf toplam 267 öğrenciden araştırmaya katılmayı kabul eden 214 öğrenci oluşturmaktadır. Veriler, öğrencilerin sosyo-demografik özelliklerini belirleyen kişisel bilgi formu, Stresle Başa Çıkma Ölçeği (SBTÖ) ve Rathus Atılganlık Envanteri (RAE) ile toplanmıştır. Değerlendirmede, yüzdelik, aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, One Way Anova, Kruskal Wallis, Mann Whitney U ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: Öğrencilerin stresle başa çıkma puan ortalamalarının 77.88±10.08 olduğu belirlenmiştir. Stresle başa çıkma ölçeği alt boyut ortalamaları, problem çözme (27.23±4.08), sosyal destek arama (26.28±4.06) ve kaçınma (24.36±4.01) dir. Öğrencilerin atılganlık düzeyinin 6.52±16.84 ve %70.4’ünün atılgan olduğu tespit edilmiştir. Stresle başa çıkma tarzı ile atılganlık düzeyi arasında pozitif doğrultuda bir ilişki bulunmuştur (r=0.235, p=0.001). Stresle başa çıkma düzeyi yükseldikçe öğrencilerin atılganlık düzeylerinin de yükseldiği saptanmıştır.
SONUÇ: Bu sonuçlar doğrultusunda öğrencilerin stresle başetmeye ve atılganlık düzeylerini geliştirmeye yönelik eğitim programları ve sosyo-kültürel etkinlikler düzenlenebilir.