Loneliness and Effective Factors in Alcohol and Drug Dependence

OBJECTIVE: This study was conducted to determine the extent of loneliness and effective factors in alcohol and drug dependence.

METHODS: A descriptive study was carried out between April - September 2008 in Ege University Medical Faculty Hospital, Department of Psychiatry Clinic, Alcohol and Drug Dependency Unit with 200 patients who accepted to join the research. The research data were collected with a descriptive information form and the UCLA Loneliness Scale. The data were analyzed by ANOVA and t-test.

RESULTS: The mean age of the alcohol- and drug-dependent patients was 39.55±12.86 years. It was determined that 79% of the patients were male, 58% were married, 49% had graduated from high school, 58% were employed, 66% perceived their income as moderate level, 89.5% had social security, and 84.5% of the dependent patients lived in a nuclear family. When we investigated the loneliness characteristics in this patient group, it was found that 71% of them had experienced loneliness, 35.9% experienced loneliness often, and 27.5% spent their leisure time involved with cultural/arts and intellectual activities. The mean loneliness scale score was 38.51±14.39, and marriage status, education level, perceived income level, and family type affected the loneliness scale mean score (p<0.05).

CONCLUSION: It has been suggested that because of the Turkish family type and social support available to alcohol- or drug-dependent individuals, the loneliness score was determined to be low.

Alkol ve Madde Bağımlılarında Yalnızlık ve Etki Eden Faktörler

AMAÇ: Bu araştırma, alkol ve madde bağımlısı bireylerde yalnızlık düzeyini ve yalnızlık düzeyini etkileyen faktörleri saptamak amacı ile yapıldı.

YÖNTEMLER: Tanımlayıcı araştırma, Nisan-Eylül 2008 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, Alkol ve Madde Bağımlılığı Servisi’nde araştırmaya katılmayı kabul eden 200 hastayla yapıldı. Veriler, tanıtıcı bilgi formu ve UCLA Yalnızlık Ölçeği ile toplandı. Verilerin analizinde ANOVA ve t-testi kullanıldı.

BULGULAR: Araştırmaya katılan alkol ve madde bağımlısı bireylerin yaş ortalaması 39.55±12.86 idi. Hastaların %79’unun erkek, %58’inin evli, %49’unun ortaokul/lise mezunu, %58’inin bir işte çalıştığı, %66’sının gelir durumunu orta düzeyde algıladığı, %89.5’inin sosyal güvencesinin olduğu, %84.5’inin çekirdek ailede yaşadığı belirlendi. Bağımlı bireylerin yalnızlık ile ilgili özelliklerine bakıldığında, %71’inin yalnızlık duygusunu yaşadığı, %35.9’unun yalnızlık duygusunu çok sık yaşadığı, %27.5’inin boş zamanlarını sanatsal/entelektüel uğraşlarla geçirdiği belirlendi. Bireylerin genel yalnızlık puan ortalaması 38.51±14.39 olup, yalnızlık puan ortalamalarını medeni durum, eğitim düzeyi, algılanan gelir düzeyi ve aile tipinin etkilediği saptandı (p<0.05).
SONUÇ: Türk aile ve sosyal destek sisteminden dolayı bağımlı bireylerin yalnızlık düzeyinin düşük olduğu sonucuna varılmıştır.