End-of-life psychodrama: Influencing nursing students’ communication skills, attitudes, emotional intelligence and self-reflection

INTRODUCTION: This study aimed to determine if nursing students’ communication skills, attitudes towards caring of the dying patients, emotional intelligence, and reflection change after a psychodrama group intervention.
METHODS: A pre/posttest design was utilized with a psychodrama intervention group and a control group during a Mental Health Nursing course. The study was set in Fairfield University (USA) with approximately 390 traditional undergraduate nursing students. A convenience sample of eighty-four nursing students was invited to participate in the study. Thirty-eight of those students participated in the intervention group and 41 participated in the control group. All participants in the control and intervention groups were asked to complete the demographic information, process recordings, Frommelt Attitude Toward Care of the Dying Scale, Mayer-Salovey-Caruso Emotional Intelligence Test, and Self Reflection and Insight Scale at the beginning and end of the psychodrama intervention.
RESULTS: There was a statistically significant difference in communication skills, attitudes towards the care of the dying, and self-reflection between the intervention and control groups. There was no statistical difference in total and branch emotional intelligence between the intervention group and control groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The study highlighted the value of psychodrama as a strategy that can enhance nursing students’ communication skills, attitudes towards dying patients, and reflection. Such an intervention has the potential to ultimately improve the quality of care for end-of-life patients and their families.

Yaşam Sonu Dönem ve Psikodrama: Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerileri, tutumları, duygusal zekaları ve kendini yansıtmalarına etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışma, psikodrama grup mudahalesi sonrasında, hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerileri, ölmekte olan hastaya bakım vermeye yönelik tutumları, duygusal zekaları ve kendini yansıtma düzeylerinde değişim olup olmadığını belirlemeyi amaçlamıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Akıl sağlığı hemşireliği dersi sürecinde yürütülen çalışmada, psikodrama müdahale grubu ve kontrol grubuna, öntest/sontest deseni uygulanmıştır. Çalışma, yaklaşık 390 lisans hemşirelik öğrencisi bulunan Fairfield Universitesi’nde (USA) gerçekleştirilmiştir. Akıl sağlığı hemşireliği dersini almakta olan 84 öğrenci çalışmaya davet edilmiştir. Bu öğrencilerden 38’i müdahale grubuna, 41’i konrtol grubuna katılmıştır. Kontrol ve müdahale grubundaki tüm öğrencilerden, psikodrama uygulaması öncesi ve sonrası, demografik bilgi formu, süreç kaydı, Frommelt ölmekte olan hastaya bakım vermeye yonelik tutum ölçeği, Mayer-Salovey-Caruso duygusal zeka testi ve kendini yansıtma ve içgörü ölçeğini doldurmaları istenmiştir.
BULGULAR: Müdahale grubu ve kontrol grubunun iletişim becerileri, ölmekte olan hastaya bakım vermeye yönelik tutumları ve kendini yansıtma düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Müdahale grubu ve kontrol grubunun duygusal zeka toplam ve alt ölçek puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma, psikodramanın hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerilerini, ölmekte olan hastaya bakım vermeye yönelik tutumlarını ve kendini yansıtma düzeylerini geliştirmedeki faydasına dikkat çekmektedir. Bu gibi girişimlerin, yaşam sonu dönemdeki hasta ve ailesine yönelik bakımın kalitesini geliştirme potansiyeli bulunmaktadır.