Levels of Comminaciation Skills of Service Education Nurses

OBJECTIVE: The research was carried out to determine communication ability levels of in service education nurses and personal and professional characteristics which affect this skills.
METHODS: The research was done descriptive and cross-sectional in between 12 June- 30 June 2009. The study population included 123 in service education nurses working in public hospitals and primary health services in Istanbul. It was included in sample 91 in service education nurses who accepted to participate and filled out data collection tool completely. Datas were collected by using information form which contained personal and professional characteristics and communication skill scale. Percentage, t-test, one-way ANOVA and Pearson correlation analysis were used in statistical analizing.
RESULTS: Average years of age of in service education nurses was established 35.07-5.18, 97.8 % of tham were female, 83.5% were married, 72.5% had a child, 41.8 % gradueded associate degree, 35.2 % worked in primary health services, 37.4% had been working in profession for 16-20 years. It was determined 71.4% of participants had been working as in service education nurses for 1-5 years and 53.8 % of those had additional tasks besides in service education nursing. Average point of communication skills of in service education nurses was found 189.45-14.02. It was determined that age, marital status, having a child, education level, professional experience lenght, in service education nursing period and existing of additional tasks didn't affect communication skills (p>0.05).
CONCLUSION: It was established that communication skills of in service education nurses which are important to improve professional knowledge and skills of nurses in health services were generally well and personal and professional characteristics didn't affect communication skills.

Hizmet İçi Eğitim Hemşirelerinin İletişim Beceri Düzeyleri

AMAÇ: Araştırma, hizmet içi eğitim hemşirelerin iletişim beceri düzeylerini ve etkileyen kişisel ve mesleki özellikleri belirlemek amacı ile gerçekleştirilmiştir.
YÖNTEMLER: Araştırma, 01 Haziran – 30 Kasım 2009 tarihleri arasında tanımlayıcı ve kesitsel olarak yapılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ili kamu hastanelerinde ve birinci basamak sağlık hizmetlerinde görev yapan 123 hizmet içi eğitim hemşiresi oluşturmuş olup, örnekleme çalışmaya katılmayı kabul eden ve veri toplama aracını eksiksiz dolduran 91 hizmet içi eğitim hemşiresi dahil edilmiştir. Veriler, kişisel ve mesleki özellikleri içeren bilgi formu ile İletişim Beceri Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde yüzdelik, t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: Hizmet içi eğitim hemşirelerinin yaş ortalaması 35.07 ± 5.18 olarak bulunmuş olup %97.8’inin kadın, %83.5’inin evli, %72.5’inin çocuk sahibi, %41.8’inin önlisans mezunu olduğu, %35.2’sinin birinci basamak sağlık kuruluşunda çalıştığı ve %37.4’ünün 16-20 yıldır hemşirelik yaptığı belirlenmiştir. Katılımcıların %71.4’ünün 1-5 yıldır hizmet içi eğitim hemşiresi olarak çalıştığı ve %53.8’inin hizmet içi eğitim hemşireliği dışında ek görevi olduğu saptanmıştır. Hizmet içi eğitim hemşirelerinin iletişim beceri puanı 189.45 ± 14.02 olarak bulunmuştur. Katılımcıların yaşının, medeni durumunun, çocuk sahibi olmasının, eğitim durumunun, mesleki deneyim süresinin, hizmet içi eğitim hemşireliği olarak görev yapma süresinin ve ek görev varlığının iletişim becerilerini etkilemediği belirlenmiştir (p>0.05).
SONUÇ: Sağlık hizmetlerinde hemşirelerin mesleki bilgi ve becerilerini arttırmada önemli rolü olan hizmet içi eğitim hemşirelerinin iletişim becerilerinin genel olarak iyi düzeyde olduğu, kişisel ve mesleki özelliklerinin iletişim becerilerini etkilemediği saptanmıştır.