Özel bakım merkezlerinde çalışan bakım elemanlarına verilen psikoeğitimin şizofreniye yönelik inançlara etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu araştırma özel bakım merkezlerinde çalışan bakım elemanlarına verilen psikoeğitimin şizofreniye yönelik inançlara etkisini incelemek amacıyla yapıldı.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, 01.11.2011–28.06.2013 tarihleri arasında Ağrı ilindeki özel bakım merkezlerinde çalışan, araştırmaya katılmayı kabul eden 68 bakım elemanı ile gerçekleştirildi. Çalışma, kontrol gruplu yarı deneysel araştırma deseninde planlandı ve yapıldı. Verilerin toplanmasında, tanıtıcı bilgi formu, Ruhsal Hastalıklara Yönelik İnançlar Ölçeği (RHYİÖ) kullanıldı. Psikoeğitim; her bir gruba haftada 45 dakikalık bir oturum süresi ayrılarak toplamda 10 haftada 10 oturumdan oluşacak şekilde düzenlendi. Oturum grupları, 3 kişiden oluşacak şekilde 12 gruba, 12 grup haftanın 3 gününe ve günün de 4 farklı eğitim saatine göre oluşturuldu. Her bir grup farklı bireylerden oluşmaktadır ve bir haftada 12 eş oturum verildi. Veriler, yüzdelik dağılımlar, t testi, eşleştirilmiş örneklemler t testi ki-kare testi ile değerlendirildi.

BULGULAR: Psikoeğitim öncesinde bakım elemanlarının şizofreni hastalığına yönelik inançlarının olumsuz yönde olduğu ve şizofreni tanısı olan bireyleri tehlikeli gördükleri, kişilerarası ilişkilerin bozulacağı ve çaresizlik yaşanacağı inancının yüksek olduğu utanma inancının düşük olduğu bulundu. Bakım elemanlarının RHYİ ölçeğinden aldıkları ön test ve son test puanları deney ve kontrol grupları arasında karşılaştırıldığında ve bakım elemanlarının deney ve kontrol grupları grup içi karşılaştırıldığında RHYİ ölçeği toplam puan, tehlikelilik ve utanma alt boyutları ön test ve son test puanları arasında istatistiksel anlamda bir farklılık bulunmadı. Psikoeğitim sonrasında deney grubu bakım elemanlarında psikoeğitim öncesine göre, RHYİ ölçeği çaresizlik ve kişilerarası ilişkilerde bozulma alt boyutu puanları arasında istatistiksel anlamda bir farklılık olduğu belirlendi (p<0.05). Deney grubunda bulunan bakım elemanlarına verilen psikoeğitim sonrasında çaresizlik ve kişilerarası ilişkilerde bozulma inancının azaldığı ve kontrol grubunda aynı değişikliğin olmadığı belirlendi.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Psikoeğitimin, özel bakım merkezlerinde çalışan bakım elemanlarının şizofreniye yönelik inançlarını olumlu yönde etkilediği görülmektedir. Çalışma sonuçlarının ilgili kurumlara bildirilmesi ve bu kurumlarda psikoeğitimlerin düzenli aralıklarla ve sürekli olacak şekilde verilmesi önerilebilir.

The effects of psychoeducation provided to care staff working at special care centers on their beliefs about schizophrenia

INTRODUCTION: This study analyzed the effects of psychoeducation given to the care staff working in private care centers on the beliefs about schizophrenia.

METHODS: This study was carried out between November 1, 2011 and June 28, 2013 in private care centers in the city of Ağrı; 68 care staff agreed to join the research. This study had semi-experimental research design with a control group. An introductory information form and a belief scale that focused on mental illnesses were used for gathering data. Psychoeducation was provided for twelve groups (3 persons), 45 minutes of schooling time per week, 3 days per week, during 10 weeks. The session groups were composed of 12 groups of 3 people, 3 days per week, and 4 different training hours per day. Each group consists of different individuals, and 12 co-sessions were given per week. The data were evaluated by percentage distributions, t test, paired samples t test, and chi-square test.

RESULTS: Previous to psychoeducation, the beliefs of the care staff concerning schizophrenic illness were negative; they considered patients with schizophrenia to be dangerous, that interpersonal relations would deteriorate, that feelings of helplessness were high and the belief of shame was lower. When the pre-test and post-test scores of the care staff on the RHYI scale were compared between the experimental and control group, and the experimental and control groups of the maintenance members were compared within the group, there was no statistically significant difference between the pre-test and post-test scores on the RHYI scale total score, danger and shame sub-dimensions (p<0.05). After psychoeducation in the care staff of experimental group, it was determined that there was a statistically significant difference between the scores on the RHYI scale helplessness and interpersonal relationship subscale scores. In the experimental group after the psychoeducation, the belief in helplessness and deterioration in interpersonal relationships decreased; the control group did not show similar changes.

DISCUSSION AND CONCLUSION: Psychoeducation positively affects beliefs concerning schizophrenia among care staff personnel in private care centers. The results of the study should be reported to related institutions; psychoeducation in these institutions should be provided continuously in regular intervals in those institutions.